فضائل امیرالمومنین علیهم السلام
بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امیرالمومنین علیه السلام
اخطب خوارزم «1»- از عبد اللَّه بن مسعود روایت می کند که: پیامبر (ص) فرمود: چون خداوند تبارک و تعالی آدم را بیافرید و از روح خود در او دمید آدم عطسه کرد و در پی آن گفت: ستایش از آن خداست. پس خدا بدو وحی کرد که: بنده ام مرا ستودی، به عزّت و جلالم سوگند اگر نمی بود دو بنده ای که می خواهم در دنیا بیافرینمشان تو را نمی آفریدم.
عرض کرد: بار خدایا! آیا آن دو از من خواهند بود؟ فرمود: آری، ای آدم، سرت را بالا گیر و ببین. آدم سر خویش بالا گرفت که ناگه بر عرش چنین نگاشته یافت: نیست خدایی مگر اللَّه، محمّد پیامبر رحمت و علی برپاکننده حجّت است و هر که حقّ علی را بشناسد پاک و پاکیزه گردد و آن که حقّش را انکار کند ملعون خواهد بود و زیانکار. به عزّتم سوگند خوردم هر آن کس را که از او فرمان برد به فردوسش درآورم گرچه مرا عصیان کند، و به عزّتم سوگند خوردم هر که از فرمان او سر برتابد به دوزخش کشم گرچه از من فرمان برد. «2»
پی نوشت :
(1) مناقب خوارزمی/ 227.
(2) مصنّف این حدیث را در «نهج الحق»/ 232 آورده و شیخ مظفّر در «دلائل الصّدق» 2/ 503- 504 چنین توضیحی را پیرامون این خبر بر آن