دو دست حضرت عباس (ع) برای شفاعت کافی است

بسم الله الرحمن الرحیم

دو دست حضرت عباس (ع) برای شفاعت  کافی است

روایت شده که وقتی روز قیامت بر پا می شود ، پیامبر صلوات الله علیه و علی آله به مولا علی علیه السلام می فرمایند که به زهرا بگو ، برای شفاعت و نجات امت چه داری ؟ مولا پیام حضرت رسول را به خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها می رسانند و ایشان در پاسخ می فرمایند که :

" یا امیر المؤمنین ! کفانا لاجل ِ هذا المقام ِ الیدان ِ المَقطوعتان ِ مـِـن ابنی العباس "

ای امیر المؤمنین ! دو دست بریده پسرم عباس برای ما در مورد شفاعت کافی ست .

منبع :

 معالی السبطین ، جلد 1 ، صفحه 452

کرامات حضرت عباس علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

کرامات حضرت عباس علیه السلام


در رابطه با مردی که از ناحیه ی اجنه مضروب شده بود و هر دو پایش از ران و هر دو دستش از بازو قطع بود و پس از تفاصیل بسیار و برخوردهای گوناگون معلوم می شود بر اثر عدم رعایت (حرمت) شب و روز عاشورای حسینی بوده، تا اینکه بالاخره پولی فرستاد برای شیعیان نخاوله در مدینه ی طیبه و پیغام داد به آنها که اقامه ی عزاداری حضرت سیدالشهداء امام حسین علیه السلام را بنمایند و ترتیب مجلس سوگواری بدهند و برای رفع کسالت او دعا کنند، آنها هم مجلس را برپا کرده بودند و متوسل شده بودند به حضرت اباالفضل العباس علیه السلام حال از زبان خودش بشنوید:

شخص مضروب، که از توسل اطلاعی نداشت، می گوید: در عالم رؤیا حضرت اباالفضل علیه السلام را دیدم که به بالین من آمدند و مرا به خاطر آنکه آنها برای من به ایشان توسل پیدا کرده بودند شفا دادند، در نتیجه به عزاداری حضرت سیدالشهداء معتقد شدم و همیشه ایام عاشورا مجلس ذکر مصیبت تشکیل می دهم.

منبع :

شبهای مکه صفحه 242

اعیاد شعبانیه مبارک باد

بسم الله الرحمن الرحیم


اعیاد شعبانیه مبارک باد


حدیث مشهورى است از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم که فرموده است :

 إنّ للحسین علیه السلام فی بواطن المؤمنین معرفة مکتومة.(1)

 همانا در نهان مردم باایمان معرفت و شناختى نسبت به امام حسین علیه السلام نهفته است .

برسى رحمه الله در کتاب «مشارق الأنوار» روایت کرده است که :

    مردى به حضرت علىّ بن الحسین علیه السلام عرض کرد : به چه علّت ما بر دشمنان خود برترى داریم در حالیکه در میان آنها کسانى هستند که زیباتر از ما هستند ؟

    امام علیه السلام به او فرمود :

 أتحبّ أن ترى فضلک علیهم؟

 دوست دارى برترى خود را بر آنها ببینى ؟

 عرض کرد : بلى ، امام علیه السلام دست خود را بر چهره او کشید و فرمود : نگاه کن .

    وقتى آن مرد نگاه کرد پریشان و مضطرب شد و عرض کرد : فداى شما شوم مرا به حال اوّل برگردان ، من در این مسجد جز خرس و میمون و سگ نمى ‏بینم . امام علیه السلام دوباره دست مبارک خود را بر چهره او کشید ، و او به حال اوّل برگشت . (2)


شخصی در کربلا مرقد مطهر امام حسین را روزی چند بار زیارت می کرد، ولی مرقد مطهر حضرت عباس را هفته ای یا چند روزی یک بار زیارت می کرد، در عالم خواب حضرت فاطمه زهرا را دید که از او روی برگرداند علت آن را پرسید، حضرت فرمودند: چرا از زیارت فرزندم دوری می کنی؟ او عرض کرد: روزی سه بار فرزندت را زیارت کردم . حضرت فرمودند: آری تو مرقد حسینم را زیارت می کنی، ولی مرقد فرزندم عباس را جز اندک زیارت نمی کنی. [3]

 
منابع :

1) الخرائج : 842/2 ضمن ح 60 ، بحار الأنوار : 271/43 ضمن ح 39 ، معالى السبطین : 41 .

2) مشارق الأنوار: 89 ، بحار الأنوار : 49/46.

3) کبریت الاحمر، ص 166.

فضائل حضرت عباس علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم 

فضائل حضرت عباس علیه السلام

ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺍﻣﻴﻨﻰ (ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻋﻠﻴﻪ) ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺘﺎﺏ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﻟﻐﺪﻳﺮ ﻓﺮﺩﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻴﺎﺩﺕ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﻮﻗﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﭘﻴﭻ ﺷﻤﻴﺮﺍﻥ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺭﻓﺖ ؛ ﻭ ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ، ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﮔﻔﺖ: ﺁﻗﺎ ﻣﺜﻠﺎً ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ (ﻉ) ﻋﻠﺎﻗﻪ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻛﺠﺎﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﻭ ﺻﺪﻣﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ؟! (ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺍﻣﻴﻨﻰ) ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﻘﺎﻫﺖ، ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: 

 (ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ (ﻉ) ﻛﻪ ﺳﻬﻞ ﺍﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻛﻔﺶ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻧﻮﻛﺮﻯ ﺍﺯ ﻧﻮﻛﺮﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ (ﻉ) ﻫﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻛﻪ ﻧﻮﻛﺮﻡ ﻋﻠﺎﻗﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ) 

منبع :

 ﻣﻌﺎﺩ ﺷﻨﺎﺳﻰ 7/83. 

کرامات حضرت عباس علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم 

کرامات حضرت عباس علیه السلام

ﺩﺍﺵ ﻋﻠﻰ

ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺟﺎﻫﻠﻬﺎﻯ ﻣﺤﻞ ﻣﺎ (ﺩﺍﺵ ﻋﻠﻰ) ﺑﻮﺩ، ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻓﻮﺕ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻴﺎﺗﺶ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮﻯ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺭﺩ ﻣﻰ ﺷﺪﻡ، ﺩﻳﺪﻡ (ﺩﺍﺵ ﻋﻠﻰ) ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺭﺍ ﻗُﺮﻕُ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﭼﺎﻗﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻳﻚ ﻧﻔﺲ ﻛﺶ ﺟﺮﺃ ﺕ ﻧﻄﻖ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻭ ﺍﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﻧﺒﻮﺩ، ﻣﻦ ﺑﺎ ﻗﺎﻃﺮ ﺑﻪ ﻣﺠﺎﻟﺲ (ﺳﻮﮔﻮﺍﺭﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻴﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ (ﻉ) ) ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻢ. ﺍﺯ ﺳﺮﮔﺬﺭ ﻛﻪ ﺭﺩ ﺷﺪﻡ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻡ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﻳﺪ ﻭﺗﺎ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﻗﺎﻃﺮ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺷﻮ، ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺷﺪﻡ ﮔﻔﺖ: ﻛﺠﺎ می ﺭﻭﻯ؟ ﺩﻳﺪﻡ ﻣﺴﺖ ﻣﺴﺖ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺖ، ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺭﻭﺿﻪ می ﺭﻭﻡ، ﮔﻔﺖ: (ﻳﻚ ﺭﻭﺿﻪ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﻫﻤﻴﻨﺠﺎ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺑﺨﻮﺍﻥ، ) ﭼﻮﻥ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ، ﻳﻚ ﺭﻭﺿﻪ (ﺍﺑﺎﺍﻟﻔﻀﻞ (ﻉ) ) ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ، (ﺩﺍﺵ ﻋﻠﻰ) ﺑﻨﺎ ﻛﺮﺩ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩﻥ، ﺍﺷﻜﻬﺎ ﺭﻭﻯ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺵ ﻣﻰ ﻏﻠﺘﻴﺪ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻰ ﺭﻳﺨﺖ، ﭼﺎﻗﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻏﻠﺎﻑ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻗﺮﻕ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ (ﺑﻌﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪﻡ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺿﻪ ﻛﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﺑﻪ ﺍﺵ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ) ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺩﺍﺵ ﻋﻠﻰ ﻣُﺮﺩ، ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻓﻮﺗﺶ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻡ، ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ، ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻭﺿﻊ ﺷﺐ ﺍﻭﻝ ﻗﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﻢ. ﮔﻔﺖ: ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ سوالاتی ﺑﻜﻨﻨﺪ، ﺳﻘﺎﺋﻰ ﺁﻣﺪ (ﻣﻘﺼﻮﺩﺵ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ (ﻉ) ﺑﻮﺩ) ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﺩﺍﺵ ﻋﻠﻰ ﻏﻠﺎﻡ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ ﻛﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﺵ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ. 

منبع :

همان آدرس 75