بسم الله الرحمن الرحیم
فضائل امام حسن مجتبی علیه السلام
محمّد بن جریر طبرى رحمه الله از محمّد بن حجاره نقل مى کند که گفت :
امام حسن مجتبى علیه السلام را دیدم در حالى که عدّه اى آهو از کنار او مى گذشتند. امام علیه السلام آنها را صدا زد ، همگى جواب دادند و در مقابل او حاضر شدند .
عرض کردیم : اى فرزند رسول خدا ! اینها حیوانات وحشى هستند ، معجزه اى آسمانى به ما نشان بده .
امام علیه السلام به آسمان نگاه کرد ، گویا درهاى آن باز شد ، نورى فرود آمد و همه خانه هاى مدینه را احاطه کرد ، آنگاه خانه ها شروع به لرزیدن کرد که نزدیک بود خراب شود .
عرض کردیم : اى فرزند رسول خدا ! آن را برگردان .
امام علیه السلام فرمود : نحن الأوّلون والآخرون، ونحن الآمرون، ونحن النور، ننوّر الروحانیّین، ننوّر بنور اللَّه ونروّح برَوحه، فینا مسکنه وإلینا معدنه، الآخر منّا کالأوّل، والأوّل منّا کالآخر.
ما اوّل هستیم که آفرینش با ما آغاز شده ، و ما آخر هستیم که هستى با ما پایان مى پذیرد ، و ما فرمانروایانى هستیم که امر ما را همه موجودات تکویناً اطاعت مى کنند ، ما نورى هستیم که فرشتگان را روشنى مى بخشیم، به نور خداوند آنها را منوّر و به بشارت الهى آنها را مسرور مى گردانیم ، جایگاه نور خداوندى در ما و معدن آن به سوى ما است . اوّل ما مانند آخر ما ، و آخر ما همانند اوّل ما است .
منابع :
نوادر المعجزات: 103 ح 8 ، دلائل الامامة: 168 ح 13، مدینة المعاجز: 236/4 ح 19.
