ان الحسین علیه السلام مصباح الهدی و سفینة النجاة

بسم الله الرحمن الرحیم

ان الحسین علیه السلام مصباح الهدی و سفینة النجاة

شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از امام حسین علیه السلام نقل کرده است که فرمود :

 خدمت رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم رسیدم و نزد آن حضرت ابىّ بن کعب بود ، رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم به من فرمود : مرحباً بک یا أبا عبداللَّه، یا زین السماوات والأرضین .

 خوش آمدى اى ابا عبداللَّه ! اى زینت بخش آسمانها و زمین .

 ابىّ بن کعب عرض کرد : اى رسول خدا ! چگونه ممکن است کسى غیر از شما زینت ‏بخش آسمانها و زمین باشد ؟ فرمود :

 یا اُبیّ، والّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً إنّ الحسین بن علیّ‏علیهما السلام فی السماء أکبر منه فی الأرض، وإنّه لمکتوبٌ عن یمین عرش اللَّه: «حسین مصباح هدى و سفینة نجاة» .

 اى اُبى ! سوگند به آن کسى که مرا به رسالت برانگیخت ، حسین بن على علیهما السلام در آسمان جلوه بیشترى دارد و از عظمت والاترى برخوردار است ، و اهل آسمان او را بهتر از اهل زمین مى‏ شناسند و احترام مى‏ گذارند ، و در طرف راست عرش الهى نوشته شده است : «حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتى نجات است» .

منابع :

 عیون اخبار الرضاعلیه السلام: 59/1 ح 29، بحار الأنوار : 184/94 ح1، وج : 204/36 ح 8 به نقل از کمال الدین: 264/1 ح 11، اعلام الورى: 400، مدینة المعاجز: 51/4 ح 133، منتخب: 197 و در آن عبارت آخر حدیث اینگونه است : «إنّ الحسین مصباح الهدى وسفینة النجاة».

حسن و حسین اسم دو درخت در بهشت

بسم الله الرحمن الرحیم 

حسن و حسین اسم دو درخت در بهشت 

 شیخ صدوق قدس سره در کتاب «معانى الأخبار» از امام صادق علیه السلام و آن حضرت از پدر بزرگوارش روایت کرده است که :

 جبرئیل نام مبارک امام حسن مجتبى علیه السلام را در حالیکه میان پارچه ‏اى ابریشمى از پارچه‏ هاى بهشتى بود به رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم هدیه کرد ، و نام حسین برگرفته از نام حسن است .(1)

    و از روایت عروه بارقى از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم ظاهر مى‏ شود که حسن و حسین اسم دو درخت در بهشتند که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم در شب معراج از میوه آن دو درخت خورده ‏اند .

    و حکایت شده است که خداوند تبارک و تعالى این دو اسم را از مردم پنهان کرد تا آنکه دو فرزند فاطمه علیهم السلام به آن نامگذارى شوند .(2)

منابع:

1) معانى الأخبار: 55 ح8 ، علل الشرائع: 139/1 ح9، بحار الأنوار : 241/43 ح 11.

2) بحار الأنوار: 314/43 ضمن ح 73، تهذیب الأسماء: 158/1، الإحقاق: 488/10 ، منتخب طریحى : 351. و ظاهراً مؤلّف‏ رحمه الله این حدیث را از «سفینة البحار: 601/1» نقل کرده است .

پاداش زیارت قبر امام حسین علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

پاداش زیارت قبر امام حسین علیه السلام

شیخ صدوق قدس سره در کتاب «امالى» از عبداللَّه بن فضل روایت کرده است که گفت : نزد امام صادق علیه السلام بودم که مردى از اهل طوس وارد شد و از آن حضرت سئوال کرد : اى فرزند رسول خدا ! کسى که قبر مبارک امام حسین علیه السلام را زیارت کند چه پاداشى خواهد داشت ؟

    امام علیه السلام به او فرمود :

 یا طوسی؛ من زار قبر أبی عبداللَّه الحسین بن علیّ علیهما السلام وهو یعلم أنّه إمام من اللَّه مفترض الطاعة على العباد غفر اللَّه له ما تقدّم من ذنبه وما تأخّر وقبل شفاعته فی سبعین مذنباً، ولم یسأل اللَّه عزّوجلّ عند قبره حاجة إلّا قضاها له... .

 اى طوسى ! کسى که به زیارت قبر اباعبداللَّه الحسین علیه السلام برود و او را بشناسد که امام واجب الإطاعه است یعنى خداوند بر همه بندگان واجب کرده که از او فرمانبردارى کنند ، خدا گناهان گذشته و آینده او را مى ‏آمرزد ، و شفاعت او را در مورد هفتاد گنه‏کار مى‏ پذیرد ، و در کنار آن قبر مبارک حاجتى را از خدا درخواست نمى‏ کند مگر آنکه براى او برآورده مى‏ کند... .

    مؤلّف رحمه الله گوید : اینکه در حدیث مى‏ فرماید : «خدا گناهانى را که در آینده ، زائر امام حسین علیه السلام مرتکب شود مى‏ آمرزد» معنایش اینستکه توفیق توبه کردن به او مرحمت مى‏ کند و عاقبتش را نیکو مى‏ گرداند ، تا اجازه و رخصت در ارتکاب گناه که از نظر عقلى قبیح است لازم نیاید .

منبع :

امالى صدوق : 684 ح 11 مجلس 86 ، بحار الأنوار : 23/101 ح 15 .

فضائل امام حسین علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام حسین علیه السلام

سیّد محمّد حسین نوه مجلسى رحمه الله در کتابش مى‏ نویسد :

    از وقایع سال‏هاى بعد از 90 هجرى اینستکه در مسیر یک رودخانه در شهر تستر سنگریزه ‏اى یافت شد که بر آن کلماتى به خطّ سرخ رنگى نگاشته شده بود .

    حاکم شهر آن را نزد سلطان سلیمان فرستاد و او آن را براى جدّم علّامه مجلسى قدس سره ارسال کرد ، ایشان به کنده‏ کاران ماهر و صنعتگران باهوش آن سنگ را نشان داد تا همگى در نقش آن دقّت کنند ، و آنها بعد از بررسى گواهى دادند که این نقش ساخته دست بشر نیست بلکه طبیعى است و به قلم قدرت پروردگار در این سنگ ایجاد شده است .

    کلماتى که بر آن نگاشته شده بود چنین بود :

«بسم اللَّه الرحمن الرحیم لا إله إلّا اللَّه ، محمّد رسول اللَّه ، علیّ ولیّ اللَّه، قتل الإمام الشهید المظلوم الحسین بن الإمام علیّ بن أبی طالب ‏علیهما السلام وکتب بدمه بإذن اللَّه وحوله على کلّ أرض وحصاة «وَسَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَمُوا أیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُون»(1)» .

 بنام خداوند بخشنده مهربان ، خدائى جز خداوند یکتا نیست ، محمّد فرستاده خدا است ، على ولىّ خداوند است ، امام شهید مظلوم حسین بن على علیهما السلام کشته شد ، و با خون مبارک او به قدرت پروردگار بر هر زمین و هر سنگریزه ‏اى این آیه نوشته شد : «کسانى که به اهل بیت پیغمبر ظلم و ستم کردند به زودى خواهند فهمید که به چه کیفرگاهى بازگشت مى ‏کنند» .

    سپس سلطان دستور داد که براى آن یک جایگاه نقره ‏اى درست کنند و آن را به گونه ‏اى زینت دهند تا بر بازوى خود ببندد .

  و مشابه این حکایت خبرى است که شیخ بهائى رحمه الله نقل کرده است :

  در سرزمین کربلا درّ سرخ رنگى یافت شد که بر آن دو بیت زیر نوشته شده بود :

أنا درّ من السماء نثرونی

یوم تزویج والد السبطین

کنت أصفى من اللجین بیاضاً

صبغتنی دماء نحر الحسین‏ علیه السلام(2)

 من درّى هستم که در مراسم جشن ازدواج امیرالمؤمنین با حضرت زهرا علیهما السلام از آسمان بر سر مردمان پاشیده شدم .

 من از نقره خام رنگم سفیدتر و باصفاتر بود ، خون گلوى امام حسین علیه السلام مرا اینگونه سرخ کرده است .

پی نوشت :

1) سوره شعراء آیه 227.

2) ریاض المدح والرثاء« تألیف شیخ سلیمان بلادى بحرانى: 221 ، فاطمة الزهراء علیها السلام بهجة قلب المصطفى‏ صلى الله علیه وآله وسلم : 468.

فضائل امام حسین علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام حسین علیه السلام

روایت شده است : سه نفر خدمت آن حضرت صلوات اللَّه علیه شرفیاب شدند و از او چنین درخواستى کردند ، وقتى امام حسین علیه السلام به یکى از آنها حدیثى فرمود ، برخاست در حالیکه عقل از سرش پریده بود و واژگون بر روى صورت به راه افتاد و رفت ، و آن دو رفیقش هرچه با او صحبت کردند جوابى به آنها نداد و همگى برگشتند .(  الخرائج: 795/2 ح4 (با تفصیل بیشتر و ذکر سند) ، مختصر البصائر: 107.)

منبع :

کتاب قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام

جلد اول

بخش مناقب امام حسین علیهم السلام

روایت دوم

فضائل امام حسین علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام حسین علیه السلام

قطب الدین راوندى رحمه الله در کتاب «خرائج» از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که : شخصى خدمت امام حسین علیه السلام شرفیاب شد و عرض کرد :

 حدّثنی بفضلکم الّذی جعل اللَّه لکم .

 از فضائلى که خدا براى شما قرار داده حدیثى براى من بفرمائید .

 امام علیه السلام فرمود : تو طاقت شنیدن و توان پذیرفتن آن را ندارى .

 عرض کرد : اى فرزند رسول خدا ! حدیث را بفرمائید ، من آن را تحمّل مى ‏کنم و مى‏ پذیرم .

 امام علیه السلام که اصرار او را دید حدیثى برایش بیان فرمود ، ولى هنوز گفتارش به پایان نرسیده بود موهاى سر و صورت آن شخص سفید شد و حدیث را فراموش کرد .

 امام حسین علیه السلام فرمود : أدرکته رحمة اللَّه حیث نسی الحدیث.

 رحمت خداوند شامل حال او شد که حدیث را فوراً فراموش کرد .(1)

پی نوشت :

1) الخرائج: 795/2 ح5 ، مختصر البصائر: 108، إثبات الهداة: 195/5 ح 30.

منبع :

کتاب قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام

جلد اول

بخش مناقب امام حسین علیه السلام

روایت اول

فضائل امام حسن علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام حسن علیه السلام

برسى رحمه الله در کتاب «مشارق» از حذیفة بن یمان نقل کرده است که گفت : رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم را دیدم که دست امام حسن مجتبى علیه السلام را گرفته بود و مى ‏فرمود :

أیّها النّاس هذا ابن علیّ فاعرفوه، والّذی نفس محمّد بیده إنّه لفی الجنّة، ومحبّه فی الجنّة، ومحبّ محبّیه فی الجنّة.

 اى مردم ! این فرزند علىّ بن ابى طالب است ، او را بشناسید ، سوگند به آن کسى که جان محمّد در قبضه قدرت او است ، او در بهشت است ، دوستان او و دوستان دوستانش نیز در بهشت خواهند بود .(1)

پی نوشت :

1) مشارق الأنوار: 53 . 

منبع :

کتاب قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام

جلد اول

بخش مناقب امام حسن علیهم السلام

روایت اول