امام حسین علیهم السلام دری از درهای بهشت

بسم الله الرحمن الرحیم

امام حسین علیهم السلام دری از درهای بهشت

در ضمن حدیث سى و چهارم از مناقب پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم گذشت که آن حضرت فرمود :

 ألا وإنّ الحسین‏ علیه السلام باب من أبواب الجنّة، من عانده حرّم اللَّه علیه ریح الجنّة.

 آگاه باشید که همانا حسین علیه السلام درى از درهاى بهشت است ، کسى که با او دشمنى کند خداوند بوى بهشت را بر او حرام گرداند .

منبع :

مائة منقبة: 22

برطرف کردن خشکسالی کوفه

بسم الله الرحمن الرحیم

برطرف کردن خشکسالی کوفه

زمانی که در کوفه خشکسالی آمده بود اهل کوفه به خدمت حضرت علی علیه السلام آمده و از کمی آب و نباریدن باران، شکایت کردند و گفتند: یا علی! برای ما دعا کن و از خدا بخواه که برای ما باران بفرستد تا از خشکسالی نجات پیدا کنیم و محصولات ما از بین نرود.

امیرمؤمنان علیه السلام ، به امام حسین علیه السلام فرمود که: «حسین جان! برخیز و دعا کن و از خدا بخواه که باران بفرستد.»

حضرت سیدالشهداء علیه السلام دست به دعا برداشت، حمد و ثنای پروردگار را به جای آورد و بر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم درود و سلام فرستاد و دعایی در مورد درخواست باران برای مردم، از حق تعالی نمود.

هنوز دعای امام حسین علیه السلام تمام نشده بود که ابرها، آسمان را فرا گرفتند و باران شروع به باریدن کرد. سپس مردم، خدمت حضرت اباعبداللّه علیه السلام آمده و از این که از خشکسالی نجات یافته بودند و تمام رودخانه ها و جوی ها پر از آب شده بود تشکر کردند.

 عوالم، ج17، ص51 ؛ بحار الأنوار، ج44، ص187 ؛ جلاء العیون، ص 186.

ان الحسین علیه السلام مصباح الهدی و سفینة النجاة

بسم الله الرحمن الرحیم

ان الحسین علیه السلام مصباح الهدی و سفینة النجاة

شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از امام حسین علیه السلام نقل کرده است که فرمود :

 خدمت رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم رسیدم و نزد آن حضرت ابىّ بن کعب بود ، رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم به من فرمود : مرحباً بک یا أبا عبداللَّه، یا زین السماوات والأرضین .

 خوش آمدى اى ابا عبداللَّه ! اى زینت بخش آسمانها و زمین .

 ابىّ بن کعب عرض کرد : اى رسول خدا ! چگونه ممکن است کسى غیر از شما زینت ‏بخش آسمانها و زمین باشد ؟ فرمود :

 یا اُبیّ، والّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً إنّ الحسین بن علیّ‏علیهما السلام فی السماء أکبر منه فی الأرض، وإنّه لمکتوبٌ عن یمین عرش اللَّه: «حسین مصباح هدى و سفینة نجاة» .

 اى اُبى ! سوگند به آن کسى که مرا به رسالت برانگیخت ، حسین بن على علیهما السلام در آسمان جلوه بیشترى دارد و از عظمت والاترى برخوردار است ، و اهل آسمان او را بهتر از اهل زمین مى‏ شناسند و احترام مى‏ گذارند ، و در طرف راست عرش الهى نوشته شده است : «حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتى نجات است» .

منابع :

 عیون اخبار الرضاعلیه السلام: 59/1 ح 29، بحار الأنوار : 184/94 ح1، وج : 204/36 ح 8 به نقل از کمال الدین: 264/1 ح 11، اعلام الورى: 400، مدینة المعاجز: 51/4 ح 133، منتخب: 197 و در آن عبارت آخر حدیث اینگونه است : «إنّ الحسین مصباح الهدى وسفینة النجاة».

فضائل امام حسین علیهم السلام

 بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام حسین علیه السلام

 شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از امام حسین علیه السلام نقل کرده است که فرمود :

 خدمت رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم رسیدم و نزد آن حضرت ابىّ بن کعب بود ، رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم به من فرمود : مرحباً بک یا أبا عبداللَّه، یا زین السماوات والأرضین .

 خوش آمدى اى ابا عبداللَّه ! اى زینت بخش آسمانها و زمین .

 ابىّ بن کعب عرض کرد : اى رسول خدا ! چگونه ممکن است کسى غیر از شما زینت ‏بخش آسمانها و زمین باشد ؟ فرمود :

 یا اُبیّ، والّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً إنّ الحسین بن علیّ‏علیهما السلام فی السماء أکبر منه فی الأرض، وإنّه لمکتوبٌ عن یمین عرش اللَّه: «حسین مصباح هدى و سفینة نجاة» .

 اى اُبى ! سوگند به آن کسى که مرا به رسالت برانگیخت ، حسین بن على علیهما السلام در آسمان جلوه بیشترى دارد و از عظمت والاترى برخوردار است ، و اهل آسمان او را بهتر از اهل زمین مى‏ شناسند و احترام مى‏ گذارند ، و در طرف راست عرش الهى نوشته شده است : «حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتى نجات است» .(16)

منابع :

 عیون اخبار الرضاعلیه السلام: 59/1 ح 29، بحار الأنوار : 184/94 ح1، وج : 204/36 ح 8 به نقل از کمال الدین: 264/1 ح 11، اعلام الورى: 400، مدینة المعاجز: 51/4 ح 133، منتخب: 197 و در آن عبارت آخر حدیث اینگونه است : «إنّ الحسین مصباح الهدى وسفینة النجاة».

فضائل امام حسین علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام حسین علیه السلام

سیّد محمّد حسین نوه مجلسى رحمه الله در کتابش مى‏ نویسد :

    از وقایع سال‏هاى بعد از 90 هجرى اینستکه در مسیر یک رودخانه در شهر تستر سنگریزه ‏اى یافت شد که بر آن کلماتى به خطّ سرخ رنگى نگاشته شده بود .

    حاکم شهر آن را نزد سلطان سلیمان فرستاد و او آن را براى جدّم علّامه مجلسى قدس سره ارسال کرد ، ایشان به کنده‏ کاران ماهر و صنعتگران باهوش آن سنگ را نشان داد تا همگى در نقش آن دقّت کنند ، و آنها بعد از بررسى گواهى دادند که این نقش ساخته دست بشر نیست بلکه طبیعى است و به قلم قدرت پروردگار در این سنگ ایجاد شده است .

    کلماتى که بر آن نگاشته شده بود چنین بود :

«بسم اللَّه الرحمن الرحیم لا إله إلّا اللَّه ، محمّد رسول اللَّه ، علیّ ولیّ اللَّه، قتل الإمام الشهید المظلوم الحسین بن الإمام علیّ بن أبی طالب ‏علیهما السلام وکتب بدمه بإذن اللَّه وحوله على کلّ أرض وحصاة «وَسَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَمُوا أیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُون»(1)» .

 بنام خداوند بخشنده مهربان ، خدائى جز خداوند یکتا نیست ، محمّد فرستاده خدا است ، على ولىّ خداوند است ، امام شهید مظلوم حسین بن على علیهما السلام کشته شد ، و با خون مبارک او به قدرت پروردگار بر هر زمین و هر سنگریزه ‏اى این آیه نوشته شد : «کسانى که به اهل بیت پیغمبر ظلم و ستم کردند به زودى خواهند فهمید که به چه کیفرگاهى بازگشت مى ‏کنند» .

    سپس سلطان دستور داد که براى آن یک جایگاه نقره ‏اى درست کنند و آن را به گونه ‏اى زینت دهند تا بر بازوى خود ببندد .

  و مشابه این حکایت خبرى است که شیخ بهائى رحمه الله نقل کرده است :

  در سرزمین کربلا درّ سرخ رنگى یافت شد که بر آن دو بیت زیر نوشته شده بود :

أنا درّ من السماء نثرونی

یوم تزویج والد السبطین

کنت أصفى من اللجین بیاضاً

صبغتنی دماء نحر الحسین‏ علیه السلام(2)

 من درّى هستم که در مراسم جشن ازدواج امیرالمؤمنین با حضرت زهرا علیهما السلام از آسمان بر سر مردمان پاشیده شدم .

 من از نقره خام رنگم سفیدتر و باصفاتر بود ، خون گلوى امام حسین علیه السلام مرا اینگونه سرخ کرده است .

پی نوشت :

1) سوره شعراء آیه 227.

2) ریاض المدح والرثاء« تألیف شیخ سلیمان بلادى بحرانى: 221 ، فاطمة الزهراء علیها السلام بهجة قلب المصطفى‏ صلى الله علیه وآله وسلم : 468.

فضائل امام حسین علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام حسین علیه السلام

روایت شده است : سه نفر خدمت آن حضرت صلوات اللَّه علیه شرفیاب شدند و از او چنین درخواستى کردند ، وقتى امام حسین علیه السلام به یکى از آنها حدیثى فرمود ، برخاست در حالیکه عقل از سرش پریده بود و واژگون بر روى صورت به راه افتاد و رفت ، و آن دو رفیقش هرچه با او صحبت کردند جوابى به آنها نداد و همگى برگشتند .(  الخرائج: 795/2 ح4 (با تفصیل بیشتر و ذکر سند) ، مختصر البصائر: 107.)

منبع :

کتاب قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام

جلد اول

بخش مناقب امام حسین علیهم السلام

روایت دوم