فضائل اهل بیت علیهم السلام

روایات حاوی فضائل های بی شمار اهل بیت علیهم السلام

فضائل اهل بیت علیهم السلام

روایات حاوی فضائل های بی شمار اهل بیت علیهم السلام

مشخصات بلاگ
فضائل اهل بیت علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

در این وبلاگ روایاتی حاوی فضائل بی شمار اهل بیت علیهم السلام گذاشته میشود ... تا بتوانیم اهل بیت علیهم السلام و جایگاهشان را بهتر بشناسیم و درک کنیم .

باشد تا رستگار شویم یاعلی مدد

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

قطره ای از فضائل اهل بیت علیهم السلام

فضائل امیرالمومنین علیهم السلام

مناقب امیرالمومنین علیهم السلام

مناقب حضرت فاطمه سلام الله علیها

فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیها

فضائل امام زمان (عج)

مناقب امام جواد علیهم السلام

فضائل امام جواد علیهم السلام

قطره ای از فضائل امام حسین علیهم السلام

مناقب امام حسن علیهم السلام

فضائل امام حسن علیهم السلام

مناقب امام زمان(عج)

مناقب امام رضا علیهم السلام

فضائل امام رضا علیهم السلام

مناقب امام کاظم علیهم السلام

فضائل امام کاظم علیهم السلام

فضائل امام صادق علیهم السلام

مناقب امام صادق علیهم السلام

مناقب امام هادی علیهم السلام

فضائل امام هادی علیهم السلام

مناقب امام حسین علیه السلام

فضائل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

مناقب اهل بیت علیهم السلام

فضائل امام حسین علیهم السلام

مناقب امام محمد باقر علیهم السلام

فضائل امام محمد باقر علیهم السلام

فضائل حضرت عباس علیهم السلام

فضائل حضرت فاطمه س

مناقب مسلم بن عقیل علیهم السلام

فضائل مسلم بن عقیل علیهم السلام

۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «قطره ای از فضائل امام حسین علیهم السلام» ثبت شده است

بسم الله الرحمن الرحیم 


حضرت آدم وقتی حج کرد سر او را چه کسی تراشید ؟



 یوسف بن حاتم شامى در کتاب «الدرّ النظیم» از محمّد بن یحیى نقل کرده است که گفت: روزى یحیى بن اکثم در مجلس واثق خلیفه عبّاسى در حضور دانشمندان سؤالى را مطرح کرد که حضرت آدم وقتى حجّ کرد سر او را چه کسى تراشید؟ کسى از حاضرین نتوانست پاسخ دهد.


    واثق گفت: من کسى را نزد شما حاضر مى ‏کنم که بتواند جواب این سؤال را بگوید، آنگاه شخصى را بسوى امام هادى علیه السلام فرستاد ، امام علیه السلام از او خواست که مرا معاف بدار، ولى بعد از اصرار زیاد او فرمود :


 پدرم از جدّم و او از پدرش و از جدّش نقل کرد که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود:


 أمر جبرئیل أن ینزل بیاقوتة من الجنّة فهبط بها فمسح بها رأس آدم فتناثر الشعر منه، فحیث بلغ نورها صار حرما.


 خداوند تبارک و تعالى به جبرئیل دستور داد که به همراه یاقوتى از بهشت فرود آید، و او فوراً نزد آدم فرود آمد و آن یاقوت را بسر آدم کشید و موهاى سرش ریخت و تا آنجایى که نور آن یاقوت رسید از محدوده حرم گردید.


منابع :


الدرّ المنثور : 56/1 به نقل از کتاب تاریخ بغداد: 56/12، بحار الأنوار : 50/99 ح 50 ، المستدرک: 330/9 ح5 .


بسم الله الرحمن الرحیم


ماجرای حماد بن عیسی


حمّاد بن عیسى گوید:

    محضر باصفاى امام کاظم ‏علیه السلام شرفیاب شدم، عرض کردم: قربانت گردم؛ از خداوند بخواه که براى من خانه، زن، فرزند، خادم مرحمت فرماید و زیارت خانه خدا را در هر سال عنایت فرماید.

    امام کاظم‏ علیه السلام دعا کرد و فرمود:

 أللهمّ صلّ على محمّد وآل محمّد ، وارزقه داراً وزوجة وولداً وخادماً والحجّ خمسین سنة ؛

 خداوندا ! بر محمّد و خاندان محمّد علیهم السلام درود فرست و بر حمّاد، خانه، زن، فرزند، خادم و پنجاه سال توفیق زیارت بیت اللَّه الحرام عنایت کن!

    حمّاد گوید: وقتى حضرت پنجاه سال حج را شرط نمود؛ فهمیدم که بیش از پنجاه سال موفّق به زیارت خانه خدا نخواهم شد .

    حمّاد مى‏ افزاید : (پس از آن دعا) من تاکنون چهل و هشت سال به سفر حج رفته‏ ام، و این خانه من است که خداوند روزى نمود ، و آن همسر من است که پشت پرده هم اکنون سخن مرا مى ‏شنود، و این فرزندم و این هم خدمتکارم که همه اینها را خداوند به برکت دعاى امام کاظم‏ علیه السلام به من ارزانى داشته است .

    او پس از نقل این جریان ، دو مرتبه دیگر به حجّ مشرّف شد و پنجاه مرتبه کامل شد ، آنگاه براى سفر دیگرى آماده شد و به سوى حج حرکت کرد، او در این سفر با ابو العبّاس نوفلى قصیر همسفر شد، وقتى به محل احرام رسیدند، حمّاد وارد رودخانه شد تا غسل کند ، آب رودخانه زیاد شد و او را غرق نمود و پیش از انجام پنجاه و یکمین مراسم حج از دنیا رفت ، خداوند او و پدرش را رحمت کند .

    وى از اهل جهینه بود و تا زمان امام رضا علیه السلام زندگى کرد و در سال دویست و نه هجرى از دنیا رفت.


منابع :


الإختصاص : 201 و 202 ، بحار الأنوار : 180/48 ح 23 .


بسم الله الرحمن الرحیم


ای علی میترسم که تو را خدا نامند؛


رسول الله(ص) در منقبت مولا علی (ع) فرمودند:
ای علی اگر نگران این موضوع نبودم که عده‌ای از امت من، آنچه را که مسیحیان در مورد حضرت مسیح می‌گویند (که عیسی خداست)، درباره تو هم بگویند، امروز در وصف تو سخنی می‌گفتم، که از هرجا گذر کنی، خاک زیر پای تو را برای تبرک و طلب شفا برگیرند .

منابع :
«کنوز الحقائق/ ص۱۸۸»
«الانتصار/ ج۶/ ص۲۲۹»
«کفایت الطالب/ ص۲۳۲»
«کنز العمال/ ج۶/ ص۴۰۰»
«مناقب الخوارزمی/ ص۳۱۱»
«ینابیع المودة/ ج۱/ ص۳۹۱»
«مجمع الزوائد/ ج ۹/ ص ۱۳۱»
«مناقب ابن مغازلی/ ص۳۰۴»
«بلوغ الارب و کنوز الذهب/ ص۶۶»
«معجم الکبیر طبرانی/ ج۱/ ص ۳۲۰»
«مسند احمدبن حنبل/ ج۱/ ص۱۶۰»
«علل الحدیث ابی‌حاتم/ ج۱/ ص۳۱۳»
«تاریخ دمشق ابن عساکر/ ج۱/ ص۲۲۶»
«شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید/ ج۱۸/ ص۲۸۲»

.

بسم الله الرحمن الرحیم 



حسن و حسین اسم دو درخت در بهشت 



 شیخ صدوق قدس سره در کتاب «معانى الأخبار» از امام صادق علیه السلام و آن حضرت از پدر بزرگوارش روایت کرده است که :


 جبرئیل نام مبارک امام حسن مجتبى علیه السلام را در حالیکه میان پارچه ‏اى ابریشمى از پارچه‏ هاى بهشتى بود به رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم هدیه کرد ، و نام حسین برگرفته از نام حسن است .(1)


    و از روایت عروه بارقى از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم ظاهر مى‏ شود که حسن و حسین اسم دو درخت در بهشتند که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم در شب معراج از میوه آن دو درخت خورده ‏اند .


    و حکایت شده است که خداوند تبارک و تعالى این دو اسم را از مردم پنهان کرد تا آنکه دو فرزند فاطمه علیهم السلام به آن نامگذارى شوند .(2)


منابع:


1) معانى الأخبار: 55 ح8 ، علل الشرائع: 139/1 ح9، بحار الأنوار : 241/43 ح 11.


2) بحار الأنوار: 314/43 ضمن ح 73، تهذیب الأسماء: 158/1، الإحقاق: 488/10 ، منتخب طریحى : 351. و ظاهراً مؤلّف‏ رحمه الله این حدیث را از «سفینة البحار: 601/1» نقل کرده است .



 بسم الله الرحمن الرحیم


فضائل امام حسین علیه السلام


 شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از امام حسین علیه السلام نقل کرده است که فرمود :


 خدمت رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم رسیدم و نزد آن حضرت ابىّ بن کعب بود ، رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم به من فرمود : مرحباً بک یا أبا عبداللَّه، یا زین السماوات والأرضین .


 خوش آمدى اى ابا عبداللَّه ! اى زینت بخش آسمانها و زمین .


 ابىّ بن کعب عرض کرد : اى رسول خدا ! چگونه ممکن است کسى غیر از شما زینت ‏بخش آسمانها و زمین باشد ؟ فرمود :


 یا اُبیّ، والّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً إنّ الحسین بن علیّ‏علیهما السلام فی السماء أکبر منه فی الأرض، وإنّه لمکتوبٌ عن یمین عرش اللَّه: «حسین مصباح هدى و سفینة نجاة» .


 اى اُبى ! سوگند به آن کسى که مرا به رسالت برانگیخت ، حسین بن على علیهما السلام در آسمان جلوه بیشترى دارد و از عظمت والاترى برخوردار است ، و اهل آسمان او را بهتر از اهل زمین مى‏ شناسند و احترام مى‏ گذارند ، و در طرف راست عرش الهى نوشته شده است : «حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتى نجات است» .(16)


منابع :


 عیون اخبار الرضاعلیه السلام: 59/1 ح 29، بحار الأنوار : 184/94 ح1، وج : 204/36 ح 8 به نقل از کمال الدین: 264/1 ح 11، اعلام الورى: 400، مدینة المعاجز: 51/4 ح 133، منتخب: 197 و در آن عبارت آخر حدیث اینگونه است : «إنّ الحسین مصباح الهدى وسفینة النجاة».


بسم الله الرحمن الرحیم


اعیاد شعبانیه مبارک باد


حدیث مشهورى است از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم که فرموده است :

 إنّ للحسین علیه السلام فی بواطن المؤمنین معرفة مکتومة.(1)

 همانا در نهان مردم باایمان معرفت و شناختى نسبت به امام حسین علیه السلام نهفته است .

برسى رحمه الله در کتاب «مشارق الأنوار» روایت کرده است که :

    مردى به حضرت علىّ بن الحسین علیه السلام عرض کرد : به چه علّت ما بر دشمنان خود برترى داریم در حالیکه در میان آنها کسانى هستند که زیباتر از ما هستند ؟

    امام علیه السلام به او فرمود :

 أتحبّ أن ترى فضلک علیهم؟

 دوست دارى برترى خود را بر آنها ببینى ؟

 عرض کرد : بلى ، امام علیه السلام دست خود را بر چهره او کشید و فرمود : نگاه کن .

    وقتى آن مرد نگاه کرد پریشان و مضطرب شد و عرض کرد : فداى شما شوم مرا به حال اوّل برگردان ، من در این مسجد جز خرس و میمون و سگ نمى ‏بینم . امام علیه السلام دوباره دست مبارک خود را بر چهره او کشید ، و او به حال اوّل برگشت . (2)


شخصی در کربلا مرقد مطهر امام حسین را روزی چند بار زیارت می کرد، ولی مرقد مطهر حضرت عباس را هفته ای یا چند روزی یک بار زیارت می کرد، در عالم خواب حضرت فاطمه زهرا را دید که از او روی برگرداند علت آن را پرسید، حضرت فرمودند: چرا از زیارت فرزندم دوری می کنی؟ او عرض کرد: روزی سه بار فرزندت را زیارت کردم . حضرت فرمودند: آری تو مرقد حسینم را زیارت می کنی، ولی مرقد فرزندم عباس را جز اندک زیارت نمی کنی. [3]

 
منابع :

1) الخرائج : 842/2 ضمن ح 60 ، بحار الأنوار : 271/43 ضمن ح 39 ، معالى السبطین : 41 .

2) مشارق الأنوار: 89 ، بحار الأنوار : 49/46.

3) کبریت الاحمر، ص 166.

بسم الله الرحمن الرحیم


پاداش زیارت قبر امام حسین علیه السلام


شیخ صدوق قدس سره در کتاب «امالى» از عبداللَّه بن فضل روایت کرده است که گفت : نزد امام صادق علیه السلام بودم که مردى از اهل طوس وارد شد و از آن حضرت سئوال کرد : اى فرزند رسول خدا ! کسى که قبر مبارک امام حسین علیه السلام را زیارت کند چه پاداشى خواهد داشت ؟

    امام علیه السلام به او فرمود :

 یا طوسی؛ من زار قبر أبی عبداللَّه الحسین بن علیّ علیهما السلام وهو یعلم أنّه إمام من اللَّه مفترض الطاعة على العباد غفر اللَّه له ما تقدّم من ذنبه وما تأخّر وقبل شفاعته فی سبعین مذنباً، ولم یسأل اللَّه عزّوجلّ عند قبره حاجة إلّا قضاها له... .

 اى طوسى ! کسى که به زیارت قبر اباعبداللَّه الحسین علیه السلام برود و او را بشناسد که امام واجب الإطاعه است یعنى خداوند بر همه بندگان واجب کرده که از او فرمانبردارى کنند ، خدا گناهان گذشته و آینده او را مى ‏آمرزد ، و شفاعت او را در مورد هفتاد گنه‏کار مى‏ پذیرد ، و در کنار آن قبر مبارک حاجتى را از خدا درخواست نمى‏ کند مگر آنکه براى او برآورده مى‏ کند... .

    مؤلّف رحمه الله گوید : اینکه در حدیث مى‏ فرماید : «خدا گناهانى را که در آینده ، زائر امام حسین علیه السلام مرتکب شود مى‏ آمرزد» معنایش اینستکه توفیق توبه کردن به او مرحمت مى‏ کند و عاقبتش را نیکو مى‏ گرداند ، تا اجازه و رخصت در ارتکاب گناه که از نظر عقلى قبیح است لازم نیاید .


منبع :

امالى صدوق : 684 ح 11 مجلس 86 ، بحار الأنوار : 23/101 ح 15 .


بسم الله الرحمن الرحیم


فضائل امام حسین علیه السلام


روایت شده است : سه نفر خدمت آن حضرت صلوات اللَّه علیه شرفیاب شدند و از او چنین درخواستى کردند ، وقتى امام حسین علیه السلام به یکى از آنها حدیثى فرمود ، برخاست در حالیکه عقل از سرش پریده بود و واژگون بر روى صورت به راه افتاد و رفت ، و آن دو رفیقش هرچه با او صحبت کردند جوابى به آنها نداد و همگى برگشتند .(  الخرائج: 795/2 ح4 (با تفصیل بیشتر و ذکر سند) ، مختصر البصائر: 107.)


منبع :

کتاب قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام

جلد اول

بخش مناقب امام حسین علیهم السلام

روایت دوم