فضائل اهل بیت علیهم السلام

روایات حاوی فضائل های بی شمار اهل بیت علیهم السلام

فضائل اهل بیت علیهم السلام

روایات حاوی فضائل های بی شمار اهل بیت علیهم السلام

مشخصات بلاگ
فضائل اهل بیت علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

در این وبلاگ روایاتی حاوی فضائل بی شمار اهل بیت علیهم السلام گذاشته میشود ... تا بتوانیم اهل بیت علیهم السلام و جایگاهشان را بهتر بشناسیم و درک کنیم .

باشد تا رستگار شویم یاعلی مدد

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

قطره ای از فضائل اهل بیت علیهم السلام

فضائل امیرالمومنین علیهم السلام

مناقب امیرالمومنین علیهم السلام

مناقب حضرت فاطمه سلام الله علیها

فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیها

فضائل امام زمان (عج)

مناقب امام جواد علیهم السلام

فضائل امام جواد علیهم السلام

قطره ای از فضائل امام حسین علیهم السلام

مناقب امام حسن علیهم السلام

فضائل امام حسن علیهم السلام

مناقب امام زمان(عج)

مناقب امام رضا علیهم السلام

فضائل امام رضا علیهم السلام

مناقب امام کاظم علیهم السلام

فضائل امام کاظم علیهم السلام

فضائل امام صادق علیهم السلام

مناقب امام صادق علیهم السلام

مناقب امام هادی علیهم السلام

فضائل امام هادی علیهم السلام

مناقب امام حسین علیه السلام

فضائل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

مناقب اهل بیت علیهم السلام

فضائل امام حسین علیهم السلام

مناقب امام محمد باقر علیهم السلام

فضائل امام محمد باقر علیهم السلام

فضائل حضرت عباس علیهم السلام

فضائل حضرت فاطمه س

مناقب مسلم بن عقیل علیهم السلام

فضائل مسلم بن عقیل علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

جنگ با اهل بیت علیهم السلام جنگ با پیامبر صلی الله علیه و آله

 

 در کتاب «تفسیر امام عسکرى علیه السلام» از آن حضرت نقل شده است که‏ فرمود:

جبرئیل محضر رسول اکرم صلى الله علیه وآله وسلم شرفیاب شد در حالى که آن حضرت عباى سفیدرنگ کوفى را بر روى خود و امیرالمؤمنین، فاطمه، حسن و حسین: کشیده بود و مى‏ فرمود:

اللهمّ هؤلاء أهلی، أنا حرب لمن حاربهم، وسلم لمن سالمهم.

بار پروردگارا ؛ اینها اهل بیت من هستند، جنگ با آنها جنگ با من و صلح و سازش با آنها سازش با من است.

جبرئیل عرض کرد: اى رسول خدا ؛ مرا هم از خودتان قرار دهید. فرمود: تو از ما هستى.

عرض کرد: اجازه مى‏ فرمائید عبا را کنار زده و داخل شوم؟ فرمود: بلى. جبرئیل در آن عبا وارد شد و سپس خارج‏ گردید و به سوى آسمان به طرف ملکوت اعلى که جایگاه فرشتگان است بالا رفت در حالی که به زیبائى ودرخشندگى او افزوده شده بود.

فرشتگان  عرض کردند: با جمالى نورانى‏ تر از سابق که از نزد ما رفتى برگشته اى؟

فرمود: چگونه این طور نباشد در حالی که شرافت یافتم به اینکه از آل محمّد و اهل بیت او قرار داده شدم. فرشتگان در ملکوت آسمانها و حجابها و کرسى و عرش گفتند: این شرف سزاوار تو است که همان طور که گفتى‏ بوده باشى

 

منابع :

 تفسیر امام عسکرى علیه السلام: 376 ح 261، بحار الأنوار: 261/17 و 262، و 343/26 ح 15

 

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

امیرالمومنین علیه السلام در زمان حضرت نوح علیه السلام

 

 برسى رحمه الله در «مشارق» نقل کرده است که تاریخ نویسان روایت کرده اند:

رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم نشسته بودند و نزد آن حضرت یکى از پریان بود و از احکام مشکل سئوال مى ‏کرد، همینکه‏ امیرالمؤمنین علیه السلام وارد شد، آن پرى کوچک شد تا مثل گنجشکى گردید سپس گفت: اى رسول خدا ؛ مرا پناه بده. حضرت فرمود:

از چه کسى مى‏ ترسى ؟ گفت: از این جوانى که به طرف ما مى آید ؟ رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: علّت ترس تو چیست ؟

گفت: روزى که طوفان برپا شده بود خواستم کشتى حضرت نوح علیه السلام را غرق کنم، همین جوان بر من ضربه اى زد و دستم را قطع کرد، بعد دست قطع شده اش ‏را نشان داد.

پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم فرمودند: بلى او همین جوان است

 

منابع : 

 مشارق انوار الیقین: 85، مدینة المعاجز: 142/1 ح 81، الأنوار النعمانیة: 31/1

 

 بسم الله الرحمن الرحیم 

فاطمه سلام الله علیها دین استوار


جابر از امام باقر علیه السلام در تأویل این آیه شریفه «وَذلک دینُ القَیِّمَة»( سوره بیّنه ، آیه 5 ) «این است دین استوار» ، نقل کرده است که فرمود :

 مراد فاطمه علیها السلام است .

منابع :

57) تأویل الآیات: 829/2 ح1، تفسیر برهان : 489/4 ح1.

🔰أینَ مِثلُ خدیجه سلام الله علیها


📝رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کجا مانند خدیجه پیدا خواهد شد؟! او در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند، تصدیقم نمود و مرا براى پیشرفت دین خدا پشتیبانی کرد و با ثروت خود یارى نمود. خداوند به من فرمان داد خدیجه را به قصری از زمرّد در بهشت که هیچ رنج و زحمتى در آن نیست بشارت دهم.


🌱أَیْنَ مِثْلُ خَدِیجَةَ صَدَّقَتْنِی حِینَ کَذَّبَنِی النَّاسُ‏ وَ وَازَرَتْنِی عَلَى دِینِ اللَّهِ وَ أَعَانَتْنِی عَلَیْهِ بِمَالِهَا إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَنِی أَنْ أُبَشِّرَ خَدِیجَةَ بِبَیْتٍ فِی الْجَنَّةِ مِنْ قَصَبِ الزُّمُرُّدِ لَا صَخَبَ فِیهِ وَ لَا نَصَب


📗بحار الانوار ج‏۴۳ ص۱۳۱

بسم الله الرحمن الرحیم 


جایگاه و منزلت حضرت محسن علیه السلام



امام صادق(علیه السلام) فرمود:


هنگامی که روز قیامت شود، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) خوانده می شود، پس حضرت در حالی که ردای قرمز پوشیده است، طرف راست عرش می ایستد. آنگاه ایراهیم (علیه السلام) خوانده می شود و در حالی که ردای سفید پوشیده، در طرف چپ عرش می ایستد. آنگاه فاطمه (صلوات الله علیها) همراه با زنان و مردان ذریه اش و شیعیان خوانده می شود، پس بدون حساب داخل بهشت می شوند؛ آن گاه منادی از بطون عرش از جانب پروردگار با عظمت و آن جایگاه رفیع ندا می دهد: ای محمد! بهترین پدر، پدر تو باشد، و او ابراهیم است. و بهترین برادر، برادر توست، و اوست علی بن ابی طالب(علیه السلام)؛ و بهترین فرزندان، دو فرزند تو هستند، و آن دو حسن و حسین (صلوات الله علیهما) اند؛ و بهترین جنین، جنین توست و او محسن (علیه السلام) است.


منبع :


بحارالانوار ج7 ص328


بسم الله الرحمن الرحیم 


حضرت آدم وقتی حج کرد سر او را چه کسی تراشید ؟



 یوسف بن حاتم شامى در کتاب «الدرّ النظیم» از محمّد بن یحیى نقل کرده است که گفت: روزى یحیى بن اکثم در مجلس واثق خلیفه عبّاسى در حضور دانشمندان سؤالى را مطرح کرد که حضرت آدم وقتى حجّ کرد سر او را چه کسى تراشید؟ کسى از حاضرین نتوانست پاسخ دهد.


    واثق گفت: من کسى را نزد شما حاضر مى ‏کنم که بتواند جواب این سؤال را بگوید، آنگاه شخصى را بسوى امام هادى علیه السلام فرستاد ، امام علیه السلام از او خواست که مرا معاف بدار، ولى بعد از اصرار زیاد او فرمود :


 پدرم از جدّم و او از پدرش و از جدّش نقل کرد که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود:


 أمر جبرئیل أن ینزل بیاقوتة من الجنّة فهبط بها فمسح بها رأس آدم فتناثر الشعر منه، فحیث بلغ نورها صار حرما.


 خداوند تبارک و تعالى به جبرئیل دستور داد که به همراه یاقوتى از بهشت فرود آید، و او فوراً نزد آدم فرود آمد و آن یاقوت را بسر آدم کشید و موهاى سرش ریخت و تا آنجایى که نور آن یاقوت رسید از محدوده حرم گردید.


منابع :


الدرّ المنثور : 56/1 به نقل از کتاب تاریخ بغداد: 56/12، بحار الأنوار : 50/99 ح 50 ، المستدرک: 330/9 ح5 .


بسم الله الرحمن الرحیم 


وجه الله


سیّد شرف الدین رحمه الله در کتاب «تأویل الآیات» از داود بن کثیر نقل مى ‏کند که گفت : به امام صادق علیه السلام عرض کردم : آیا مقصود از نماز ، زکات و حجّ در کتاب خداوند تبارک و تعالى شما هستید ؟ فرمود :


 نحن الصلاة فی کتاب اللَّه عزّوجلّ ونحن الزکاة، ونحن الصیام، ونحن الحجّ، ونحن البلد الحرام، ونحن کعبة اللَّه ونحن قبلة اللَّه، ونحن وجه اللَّه، قال اللَّه تعالى: «فَأیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه»(61) ونحن الآیات ونحن البیّنات .


 اى داود ! مقصود از نماز ، زکات ، روزه ، حجّ ، مکّه ، کعبه و قبله در کتاب خداوند ما هستیم ، وجه خداوند یعنى آن جهتى که امتدادش بسوى خداست ما هستیم که فرموده است : «به هر کجا روى آورید آنجا وجه خداوند است» و مراد از آیات و بیّنات یعنى نشانه‏ ها و دلائل ما هستیم .(1)


 و مقصود از زشتى و بدى و ستم و شراب و قمار و آنچه به غیر خداوند براى پرستش برافراشته کنند ، و تیرهاى قمار و انواع بت‏ها که در جاهلیّت آنها را پرستش مى‏ کردند ، و مردار و خون و گوشت خوک در کتاب خداوند تبارک و تعالى دشمن ما است .


 اى داود ! همانا خداوند تبارک و تعالى ما را آفرید و آفرینش ما را نیکو ساخت و اکرام کرد و ما را بر دیگران برترى داد ، و امین و نگهدار و خزانه ‏دار خودش بر آنچه در آسمان و زمین است قرار داد ، و براى ما مخالفین و دشمنانى قرار داد .


 ما را در کتاب خودش نام برده و به نیکوترین نامها و محبوبترین آنها نزد خویش کنایه آورده است ، و نیز مخالفان و دشمنان ما را در کتابش نام برده ، و از نامهاى ایشان به آنچه نزد خودش و بندگان پرهیزکارش زشت و ناپسند است کنایه آورده است .


پی نوشت : 


1) براى قرآن بلکه براى هر آیه ‏اى از آن ، ظاهر و باطن است ؛ همان طور که امیر مؤمنان على علیه السلام فرموده است : «لیس من القرآن آیة الّا ولها ظهر وبطن» «از قرآن آیه ‏اى نیست مگر اینکه برایش ظاهرى و باطنى است» . و آنچه در این حدیث امام صادق علیه السلام بیان فرموده است از معانى باطن آن است .


منابع :


 تأویل الآیات: 19/1 ح2، بحار الأنوار : 303/24 ح 14، تفسیر برهان : 22/1 ح9.


بسم الله الرحمن الرحیم 


فضیلت گریه بر امام حسن علیهم السلام 


 از ابن عباس روایت شده که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : که چون فرزندم حسن را به زهر شهید کنند ملائکه آسمانهای هفتگانه بر او گریه کنند و همه چیز بر او بگرید حتی مرغان هوا و ماهیان دریا و هرکه بر او بگرید دیده اش کور نشود روزی که دیده ها کور می شود ، و هرکه بر مصیبت او اندوهناک شود ، اندوهناک نشود دل او در روزی که دلها اندوهناک شوند ، و هرکه در بقیع او را زیارت کند قدمش بر صراط ثابت گردد در روزی که قدمها بر آن لرزان است. 


منابع :


 منتهی الآمال جلد 1 صفحه 283


بسم الله الرحمن الرحیم 


امیرالمومنین علیه السلام همراه تمام پیامبران



قال رسول الله صلی الله علیه و آله:

بعث علی مع کل نبی سرا و بعث معی جهرا:


حضرت محمد صلی الله علیه و آله:

علی صلوات الله علیه همراه تمام پیامبران به صورت مخفیانه فرستاده شد و همراه من به صورت آشکارا فرستاده شد.


📚مشارق أنوار الیقین، ص: 248

بسم الله الرحمن الرحیم


ماجرای حماد بن عیسی


حمّاد بن عیسى گوید:

    محضر باصفاى امام کاظم ‏علیه السلام شرفیاب شدم، عرض کردم: قربانت گردم؛ از خداوند بخواه که براى من خانه، زن، فرزند، خادم مرحمت فرماید و زیارت خانه خدا را در هر سال عنایت فرماید.

    امام کاظم‏ علیه السلام دعا کرد و فرمود:

 أللهمّ صلّ على محمّد وآل محمّد ، وارزقه داراً وزوجة وولداً وخادماً والحجّ خمسین سنة ؛

 خداوندا ! بر محمّد و خاندان محمّد علیهم السلام درود فرست و بر حمّاد، خانه، زن، فرزند، خادم و پنجاه سال توفیق زیارت بیت اللَّه الحرام عنایت کن!

    حمّاد گوید: وقتى حضرت پنجاه سال حج را شرط نمود؛ فهمیدم که بیش از پنجاه سال موفّق به زیارت خانه خدا نخواهم شد .

    حمّاد مى‏ افزاید : (پس از آن دعا) من تاکنون چهل و هشت سال به سفر حج رفته‏ ام، و این خانه من است که خداوند روزى نمود ، و آن همسر من است که پشت پرده هم اکنون سخن مرا مى ‏شنود، و این فرزندم و این هم خدمتکارم که همه اینها را خداوند به برکت دعاى امام کاظم‏ علیه السلام به من ارزانى داشته است .

    او پس از نقل این جریان ، دو مرتبه دیگر به حجّ مشرّف شد و پنجاه مرتبه کامل شد ، آنگاه براى سفر دیگرى آماده شد و به سوى حج حرکت کرد، او در این سفر با ابو العبّاس نوفلى قصیر همسفر شد، وقتى به محل احرام رسیدند، حمّاد وارد رودخانه شد تا غسل کند ، آب رودخانه زیاد شد و او را غرق نمود و پیش از انجام پنجاه و یکمین مراسم حج از دنیا رفت ، خداوند او و پدرش را رحمت کند .

    وى از اهل جهینه بود و تا زمان امام رضا علیه السلام زندگى کرد و در سال دویست و نه هجرى از دنیا رفت.


منابع :


الإختصاص : 201 و 202 ، بحار الأنوار : 180/48 ح 23 .