ماجرای حماد بن عیسی

بسم الله الرحمن الرحیم

ماجرای حماد بن عیسی

حمّاد بن عیسى گوید:

    محضر باصفاى امام کاظم ‏علیه السلام شرفیاب شدم، عرض کردم: قربانت گردم؛ از خداوند بخواه که براى من خانه، زن، فرزند، خادم مرحمت فرماید و زیارت خانه خدا را در هر سال عنایت فرماید.

    امام کاظم‏ علیه السلام دعا کرد و فرمود:

 أللهمّ صلّ على محمّد وآل محمّد ، وارزقه داراً وزوجة وولداً وخادماً والحجّ خمسین سنة ؛

 خداوندا ! بر محمّد و خاندان محمّد علیهم السلام درود فرست و بر حمّاد، خانه، زن، فرزند، خادم و پنجاه سال توفیق زیارت بیت اللَّه الحرام عنایت کن!

    حمّاد گوید: وقتى حضرت پنجاه سال حج را شرط نمود؛ فهمیدم که بیش از پنجاه سال موفّق به زیارت خانه خدا نخواهم شد .

    حمّاد مى‏ افزاید : (پس از آن دعا) من تاکنون چهل و هشت سال به سفر حج رفته‏ ام، و این خانه من است که خداوند روزى نمود ، و آن همسر من است که پشت پرده هم اکنون سخن مرا مى ‏شنود، و این فرزندم و این هم خدمتکارم که همه اینها را خداوند به برکت دعاى امام کاظم‏ علیه السلام به من ارزانى داشته است .

    او پس از نقل این جریان ، دو مرتبه دیگر به حجّ مشرّف شد و پنجاه مرتبه کامل شد ، آنگاه براى سفر دیگرى آماده شد و به سوى حج حرکت کرد، او در این سفر با ابو العبّاس نوفلى قصیر همسفر شد، وقتى به محل احرام رسیدند، حمّاد وارد رودخانه شد تا غسل کند ، آب رودخانه زیاد شد و او را غرق نمود و پیش از انجام پنجاه و یکمین مراسم حج از دنیا رفت ، خداوند او و پدرش را رحمت کند .

    وى از اهل جهینه بود و تا زمان امام رضا علیه السلام زندگى کرد و در سال دویست و نه هجرى از دنیا رفت.

منابع :

الإختصاص : 201 و 202 ، بحار الأنوار : 180/48 ح 23 .

شهادت عصا به امامت حضرت جواد علیهم السلام

 بسم الله الرحمن الرحیم

شهادت عصا به امامت حضرت جواد علیهم السلام

 کلینى ‏رحمه الله در کتاب «کافى» بابى تحت عنوان «آنچه به سبب آن ادّعاى حقّ و باطل از یکدیگر جدا مى‏ گردد» تشکیل داده و در آنجا از محمّد بن ابى العلاء نقل کرده است که گفت:

    از یحیى بن اکثم قاضى سامراء - بعد از آنکه او را بسیار امتحان نمودم و با او مناظره و گفتگو و مراسله داشتم و از علوم آل محّمد علیهم السلام سؤال کردم - شنیدم که گفت: روزى وارد مسجد رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم شدم تا قبر مبارک او را طواف کنم، حضرت جواد علیه السلام را دیدم که در آنجا طواف مى ‏کند، درباره مسائلى که در نظر داشتم با آن حضرت گفتگو کردم و او همه را جواب فرمود . به ایشان عرض کردم: مى‏ خواهم سؤالى از شما بپرسم ولى بخدا قسم خجالت مى‏ کشم.

 امام علیه السلام فرمود: من از آن سؤال به تو خبر مى‏ دهم قبل از آنکه بپرسى، مى‏ خواهى از امام سؤال کنى که کیست؟

 عرض کردم: بخدا قسم سؤال مورد نظرم همان است.

 فرمود: من امام هستم، عرض کردم نشانه‏ اى مى‏ خواهم تا یقین کنم.

 آن حضرت در دست خود عصایى داشت، وقتى من چنین گفتم فوراً آن عصا شروع به صحبت کرد و گفت:

 إنّ مولای امام هذا الزمان وهو الحجّة.

 به راستى مولا و صاحب من امام این زمان است و او حجت پروردگار است .

منابع :

الکافى: 353/1 ح9، مناقب ابن شهراشوب: 393/4، بحار الأنوار : 68/50 ح 46.

معجزه امام کاظم علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم 

معجزه امام موسی بن جعفر علیه السلام

 ابن شهراشوب در کتاب «مناقب» از علىّ بن یقطین نقل کرده است که گفت : هارون مردى را طلب کرد که امر حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام را باطل کند و آن حضرت را ساکت نماید و در میان مجلس شرمنده سازد .

    آنگاه مجلسى را تشکیل داد و افسونگرى براى او آماده کردند ، سفره که گسترانیدند ، آن شخص حیله ‏اى بر نان بکار برد بطوریکه وقتى خادم حضرت مى‏ خواست نان بردارد بالا مى‏ پرید ، و هارون با این عمل اظهار خوشحالى و سرور مى ‏کرد و مى‏ خندید .

    امام کاظم علیه السلام که این صحنه را مشاهده کرد سر بلند کرد و به عکس شیرى که بر پرده ‏اى کشیده شده بود اشاره نمود و فرمود :

 یا أسد اللَّه خذ عدوّ اللَّه. اى شیر خدا ! دشمن خدا را بگیر .

    به محض صدور این فرمان ، آن صورت به شکل شیرى بسیار قوى ظاهر گردید و آن مرد افسونگر را درید ، هارون و ندیمان او غش کردند و با صورت بر زمین افتادند و از وحشت و هراسى که به آنها دست داد عقل از سر آنها پرید ، و چون بعد از مدّتى بهوش آمدند هارون به حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام عرض کرد : از تو درخواست مى‏ کنم بحقّ من بر تو از این صورت درخواست کنى که این مرد را برگرداند .

    امام علیه السلام فرمود : إن کانت عصا موسى ردّت ما ابتلعته من حبال القوم وعصیّهم، فإنّ هذه الصورة تردّ ما ابتلعته من هذا الرجل .

 اگر عصاى موسى آن ریسمان‏ هاى ساحران را که بلعید برگردانیده بود این صورت هم این مردى را که بلعیده برمى‏ گرداند .

    و آن مؤثّرترین چیز در به هوش آمدن او بود .

منابع:

مناقب ابن شهراشوب: 299/4، بحار الأنوار : 41/48 ح 17، عیون اخبار الرضا علیه السلام: 78/1 ح1، امالى صدوق : 212 ح 20 مجلس 29 .