فتح خیبر

بسم الله الرحمن الرحیم


فتح خیبر


ابو عبد الله حافظ به سند خود از ابی رافع، برده آزاد شده رسول خدا، روایت کرده که گفت: ما با علی(ع)بودیم که رسول خدا(ص)او را به سوی قلعه خیبر روانه کرد، همین که آن جناب به قلعه نزدیک شد، اهل قلعه بیرون آمدند و با آن جناب قتال کردند.مردی یهودی ضربتی به سپر آن جناب زد، سپر از دست حضرتش بیفتاد،ناگزیر علی(ع)درب قلعه را از جای کند، و آن را سپر خود قرار داد و این درب همچنان در دست آن حضرت بود و جنگ می کرد تا آن که قلعه به دست او فتح شد، آنگاه درب را از دست خود انداخت.به خوبی به یاد دارم که من با هفت نفر دیگر که مجموعاهشت نفر می شدیم هر چه کوشش کردیم که آن درب را تکان داده و جابجا کنیم نتوانستیم .

و نیز به سند خود از لیث بن ابی سلیم از ابی جعفر محمد بن علی روایت کرده که فرمود: جابر بن عبد الله برایم حدیث کرد که علی(ع)در جنگ خیبر درب قلعه راروی دست بلند کرد، و مسلمانان دسته دسته از روی آن عبور کردند با اینکه سنگینی آن درب به قدری بود که چهل نفر نتوانستند آن را بلند کنند .

و نیز گفته که از طریقی دیگر از جابر روایت شده که گفت: سپس هفتاد نفر دور آن درب جمع شدند تا توانستند آن را به جای اولش برگردانند .

منبع :

مجمع البیان، ج 9، ص 120 و 121.

فضائل امام کاظم علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام موسی بن جعفر علیه السلام

 کلینى رحمه الله در کتاب «کافى» از حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام نقل کرده است که فرمود :

 إنّ اللَّه غضب على الشیعة فخیّرنی نفسی أو هم ، فوقیتهم واللَّه بنفسی .(1)

 همانا خداوند به خاطر گناه شیعه بر آنها غضب کرد و مرا مخیّر نمود که عقوبت را من از طرف آنها تحمّل کنم و یا خود آنها عقوبت شوند ، بخدا قسم من آن را به جان خود خریدم و شیعیان را حفظ کردم .

    مؤلّف گوید : تأیید فرمایش حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام تفسیرى است که در ذیل این آیه شریفه «لِیَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِک»(سوره فتح / آیه 2) «تا خداوند گناهانى را که از تو سر زده بیامرزد» فرموده ‏اند :

    مقصود از گناهانى که از تو سر زده ، گناهان امّت است .(2)

    ائمّه طاهرین علیهم السلام بعضى از اعمال را بخاطر جبران کمبودها و کوتاهى ‏هاى شیعیان از طرف آنها انجام داده‏ اند .

و خدا خیر دهد به شاعرى که گفته است :

 إذا ذرّ إکسیر المحبّة فوق ما

 جناه استحال الذنب أیّ استحالة

 وقتى غبار کیمیاى محبّت بر روى گناهى نشست ، تغییر حالت مى ‏دهد و و بطور کامل دگرگون مى ‏شود .

منابع :

1) الکافى : 260/1 ح5، مدینة المعاجز: 379/6 ح 124.

2) براى اطّلاع بیشتر به تفسیر برهان: 195/4 مراجعه کنید

 

فضائل امام کاظم علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام کاظم علیه السلام

سیّد بن طاووس و علّامه مجلسى قدّس سرّهما مى‏ نویسند :

  کان سلام اللَّه علیه حلیف السجدة الطویلة ، والدموع الغزیرة ، والمناجاة الکثیرة والضراعات المتصلّة .

«آن حضرت پیوسته ملازم با سجده‏ هاى طولانى و اشک ریزان و مناجات فراوان و تضرّع و ناله به درگاه الهى بود» .(1)

    غلام سیاه ‏چهره ‏اى داشت که قیچى بدست مى‏ گرفت و پینه‏ هائى که بر اثر زیادى سجده بر پیشانى مبارک او و استخوان بینى ‏اش بسته مى‏ شد مى ‏برید .(2)

منابع :

1) این جملات در ضمن زیارت آن حضرت وارد شده است . مراجعه کنید به «بحار الأنوار : 17/102» که آن را به نقل از «مصباح الزائر : 382» ذکر کرده است .

2) شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام: 77/1» ضمن یک حدیث طولانى آن را روایت کرده است ، بحار الأنوار : 216/48 سطر 166/85  1 ح 16 و 213/95 ضمن ح 5 .

فضائل حضرت رباب علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

شدت علاقه امام حسین (ع) به حضرت رباب (س)

دو بیت شعر از امام حسین(ع) در باره سکینه و رباب نقل شده، و در برخی از منابع، بیتی دیگر نیز به آن افزوده شده است :

لَعَمْرُک اِنِّنی لَاُحِبُّ دارا

تَحُلُّ بها سکینةُ و الربابُ

اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالی

وَ لَیْسَ لِلاَئمی فیها عِتابُ(1)

«به جان تو سوگند! من خانه ای را دوست دارم که سکینه و رباب در آن باشند.

آنها را دوست دارم و تمامی دارایی ام را به پای آنها می ریزم و هیچ کس نباید در این باره با من سخنی بگوید.»

در نقلی از سکینه آمده است که امام حسن مجتبی(ع) در باره انتساب این شعر به امام حسین(ع) تأملی کرد و گویا تعجب کرده بود سپس، امام بیتی دیگر بر آن افزود:

وَ لَسْتُ لَهُمْ وَ اِنْ عَتَبُوا مُطیعا

حَیاتی اَوْ یُغَیِّبُنی الترابُ(2)

«حتی اگر کسانی در این باره به من اعتراض کنند، آنها را در زندگی و نیز وقتی مرا در خاک پنهان می کنند، پیروی نخواهم کرد.»

منابع :

1- مجله تراثنا، ش10، ص128 ـ الاغانی، ج16، ص136 ـ انساب الاشراف، ج1، ص195 ـ 196 ـ البدایه و النهایه، ج8، ص211 ـ المعارف، ص93، بیروت ـ الفصلو المهمة، ص183 ـ المجدی، ص92 ـ مقاتل الطالبین، ص94، بیروت ـ اعلام النساء المؤمنات. ص346. در برخی از نقلها به جای «تحلّ بها»، «تکون بها» آمده و در روایتی دیگر به جای آن «تُصیَّفُها».

2- الاغانی، ج16، ص140 ـ اعیان الشیعه، ج6، ص449 (طبع جدید) ـ تراثنا، ش10، ص128 ـ البدایه و النهایة، ص211، شرح الاخبار، الجزء الثالث عشر، ص14. در نقلی به جای «مطیعا»، «مضیعا» آمده و برخی دیگر به جای «یُغَیِّبُنی»، «یعلینی» ذکر شده است.

فضائل حضرت عباس علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم 

فضائل حضرت عباس علیه السلام

ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺍﻣﻴﻨﻰ (ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻋﻠﻴﻪ) ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺘﺎﺏ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﻟﻐﺪﻳﺮ ﻓﺮﺩﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻴﺎﺩﺕ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﻮﻗﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﭘﻴﭻ ﺷﻤﻴﺮﺍﻥ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺭﻓﺖ ؛ ﻭ ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ، ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﮔﻔﺖ: ﺁﻗﺎ ﻣﺜﻠﺎً ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ (ﻉ) ﻋﻠﺎﻗﻪ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻛﺠﺎﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﻭ ﺻﺪﻣﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ؟! (ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺍﻣﻴﻨﻰ) ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﻘﺎﻫﺖ، ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: 

 (ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ (ﻉ) ﻛﻪ ﺳﻬﻞ ﺍﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻛﻔﺶ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻧﻮﻛﺮﻯ ﺍﺯ ﻧﻮﻛﺮﺍﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ (ﻉ) ﻫﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻛﻪ ﻧﻮﻛﺮﻡ ﻋﻠﺎﻗﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ) 

منبع :

 ﻣﻌﺎﺩ ﺷﻨﺎﺳﻰ 7/83. 

فضائل اهل بیت علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم 

 دوست اهل بیت (ع) و فرو ریختن گناهان 

 از امام صادق علیه السلام روایت شده است که :

 إنّ حبّنا أهل البیت لیحطّ الذنوب عن العباد کما تحطّ الریح الشدیدة الورق عن الشجر .(51)

 همانا دوستى ما اهل بیت گناهان را از بندگان فرو مى‏ ریزد همانطور که باد شدید برگ را از درخت مى‏ ریزد .

منابع :

  ثواب الأعمال: 187، بحار الأنوار : 77/27 ذیل ح 9 

فضائل امام کاظم علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام کاظم علیهم السلام

عیّاشى رحمه الله از سلیمان بن عبداللَّه نقل مى ‏کند که گفت : در خدمت حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام بودم زنى را آوردند که صورتش به پشت برگشته بود .

    امام علیه السلام دست راست خود را بر پیشانى او و دست چپ را پشت آن گذاشت سپس صورت او را از طرف راست فشار داد و این آیه را تلاوت فرمود :

«إنَّ اللَّهَ لایُغَیِّر ما بِقَوْم حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأنْفُسِهِم»(سوره رعد ، آیه 11 ) .

 «خداوند احوال طایفه ‏اى را تغییر نمى ‏دهد تا آنکه آنها وضع خود را تغییر دهند» .

 پس به عنایت حضرت صورت به حال اوّل برگشت ، آنگاه به او فرمود :

 احذری أن تفعلی کما فعلت. مبادا دوباره کارى که کردى انجام دهى .

 حاضرین عرض کردند : اى فرزند رسول خدا ! او چه کرده بود ؟

 فرمود : گناه او پوشیده شده و من از آن پرده برنمى‏ دارم مگر اینکه خودش بخواهد بازگو کند .

    آنها از خود آن زن پرسیدند ، و او جواب داد : شوهرم زن دیگرى داشت ، روزى برخاستم نماز بخوانم با خود گمان کردم که الآن شوهرم با او است . به دنبال این فکر به تفحّص پرداختم و وقتى سرکشى کردم هوو را دیدم که تنها نشسته و شوهرم با او نیست ، بر اثر این سرکشىِ بیجا صورتم آنگونه گردید .

منبع :

 تفسیر عیّاشى : 205/2 ح 18، بحار الأنوار : 56/6 ح3، تفسیر برهان : 284/2 ح3، المستدرک: 408/5 ح2 .

فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیها

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیها

شیخ طوسى قدس سره در کتاب «امالى» از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که فرمود :

 إنّ اللَّه  أمهر فاطمة ربع الدنیا، فربعها لها وأمهرها الجنّة والنار، تدخل أعداءها النار وتدخل أولیاءها الجنّة، وهی الصدّیقة الکبرى وعلى معرفتها دارت القرون الاُولى.(1)

 خداوند تبارک و تعالى مهریّه و کابین حضرت زهرا علیها السلام را یک چهارم دنیا قرار داده است ، پس یک چهارم آن ملک حضرت زهرا علیها السلام است و نیز بهشت و جهنّم را مهریّه او قرار داده است ، و آن حضرت دشمنان خود را به جهنّم و دوستانش را به بهشت وارد مى‏ کند ، و او بزرگترین راستگو است ، و شناخت او محور فکر گذشتگان بوده است .

    مؤلّف رحمه الله گوید : امیرالمؤمنین علیه السلام جهاز(2) آن حضرت را در زیر عرش الهى مشاهده کرده است و عقد او را خداوند خوانده است .

پی نوشت :

1) امالى طوسى : 668 ح 6 مجلس 36، بحار الأنوار : 105/43 ح 18.

2) وسایل زندگى و اثاثیه ‏اى را که عروس به خانه داماد مى ‏برد جهاز عروسى گویند .

فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیها

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیها

طبرى رحمه الله در کتاب «دلائل الإمامه» در نامگذارى آن حضرت به «فاطمه ‏علیها السلام» ، از رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم نقل کرده است که فرمود :

 لأنّها فطمت هی وشیعتها وذرّیّتها من النار.

 زیرا او و شیعیان او و ذریّه ‏اش را از آتش باز داشته و برکنار داشته‏ اند .

دلائل الإمامة: 149 ح 60

فضائل امام صادق علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل امام صادق علیه السلام

ابو بصیر گوید :

    یکى از اهالى شام نزد من آمده بود ، من امر ولایت و امامت را بر او عرضه نمودم، او نیز پذیرفت (و شیعه شد) .

    روزى نزد او رفتم، او در حال مرگ بود، رو به من کرد و گفت: اى ابابصیر! من سخن تو را پذیرفتم ، اینک بهشت چه مى‏شود؟

    عرض کردم: من از جانب مولایم امام صادق ‏علیه السلام بهشت را بر تو ضامن هستم. پس از این گفت و گو او از دنیا رفت.

    پس از آن، من خدمت مولایم امام صادق‏ علیه السلام شرفیاب شدم . حضرت پیش از آن که من سخن بگویم ، فرمود :

 قد وفی لصاحبک بالجنّة .

 بهشتى را که براى دوست خود ضمانت کرده بودى ، به او رسید.

بصائر الدرجات : 251 ح2 ، بحار الأنوار : 76/47 ح 44 .