فضائل اهل بیت علیهم السلام

روایات حاوی فضائل های بی شمار اهل بیت علیهم السلام

فضائل اهل بیت علیهم السلام

روایات حاوی فضائل های بی شمار اهل بیت علیهم السلام

مشخصات بلاگ
فضائل اهل بیت علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

در این وبلاگ روایاتی حاوی فضائل بی شمار اهل بیت علیهم السلام گذاشته میشود ... تا بتوانیم اهل بیت علیهم السلام و جایگاهشان را بهتر بشناسیم و درک کنیم .

باشد تا رستگار شویم یاعلی مدد

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

قطره ای از فضائل اهل بیت علیهم السلام

فضائل امیرالمومنین علیهم السلام

مناقب امیرالمومنین علیهم السلام

مناقب حضرت فاطمه سلام الله علیها

فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیها

فضائل امام زمان (عج)

مناقب امام جواد علیهم السلام

فضائل امام جواد علیهم السلام

قطره ای از فضائل امام حسین علیهم السلام

مناقب امام حسن علیهم السلام

فضائل امام حسن علیهم السلام

مناقب امام زمان(عج)

مناقب امام رضا علیهم السلام

فضائل امام رضا علیهم السلام

مناقب امام کاظم علیهم السلام

فضائل امام کاظم علیهم السلام

فضائل امام صادق علیهم السلام

مناقب امام صادق علیهم السلام

مناقب امام هادی علیهم السلام

فضائل امام هادی علیهم السلام

مناقب امام حسین علیه السلام

فضائل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

مناقب اهل بیت علیهم السلام

فضائل امام حسین علیهم السلام

مناقب امام محمد باقر علیهم السلام

فضائل امام محمد باقر علیهم السلام

فضائل حضرت عباس علیهم السلام

فضائل حضرت فاطمه س

مناقب مسلم بن عقیل علیهم السلام

فضائل مسلم بن عقیل علیهم السلام

۱۳۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «قطره ای از فضائل اهل بیت علیهم السلام» ثبت شده است

بسم الله الرحمن الرحیم


فضائل امام جواد علیه السلام


عیّاشى‏ رحمه الله در کتاب تفسیر از محمّد بن عیسى بن زیاد نقل کرده است که گفت: در دفتر و محلّ کار ابن عبّاد بودم ، دیدم مشغول رونویسى نوشته ‏اى است ، از آن سؤال کردم که چیست ؟ گفتند : نامه ‏اى را حضرت رضا علیه السلام از خراسان فرستاده است. از آنها درخواست کردم که آن را به من نشان دهند تا بخوانم ، و آنها پذیرفتند .

    در آن نوشته شده بود:

 بسم اللَّه الرحمن الرحیم، أبقاک اللَّه طویلاً وأعاذک من عدوّک، یا ولدی ، فداک أبوک.

 بنام خداوند بخشنده مهربان، خداوند تو را نگهدارد و در پناه خود از شرّ دشمنانت محافظت فرماید، اى پسرم ، فدایت شوم .

 من در حال حیات و در صحّت و سلامتى اموال خود را به تو واگذار نمودم، به امید آنکه خداوند بر تو منّت گذارد و بر خویشاوندان خود و غلامان حضرت موسى بن جعفر و امام صادق‏ علیهما السلام احسان و بخشش کنى.

 و امّا سعیده(1) او زنى است که هوشیار است و استعداد قوى و دقت نظر دارد در اموالى که می ‏بخشند.

 خداوند تبارک وتعالى فرموده است: «مَنْ ذَا الَّذی یُقْرِضُ اللَّه قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَه لَهُ أضْعافاً کَثیرَة»(2) ، «کیست که به خدا وام دهد وام نیکویى و او برایش چندین برابر کند» .

 و فرموده است: «لِیُنْفِقَ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِه وَمَن قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنْفِقْ مِمّا آتاهُ اللَّه»(3) .

 «تا آنکه اشخاص دارا و ثروتمند به اندازه ثروت خود و کسانى که نادار هستند به قدر امکان که خدا به آنها مرحمت نموده بخشش کنند».

 و هر آینه خداوند به تو وسعت زیادى عطا کرده است، اى پسرم، پدرت فدایت شود کارها را از من پنهان مکن که از نصیب خود بى ‏بهره بمانى ، والسلام .(4)


پی نوشت و منابع :


1) یکى از کسانى است که مورد وثوق و اطمینان امام کاظم علیه السلام بوده است . براى تحقیق بیشتر رجوع کنید به معجم رجال حدیث : 192/23.

2) سوره بقره ، آیه 245 .

3) سوره طلاق ، آیه 7 .

4) تفسیر عیّاشى : 131/1 ح 18، بحار الأنوار : 103/50 ح 18، تفسیر برهان : 234/1 ح 5 .



بسم الله الرحمن الرحیم

فضائل حضرت علی اکبر علیه السلام

گفته‏ اند : "الفضل ما شهدت به الاعداء" فخر آن است که دشمن بگوید، حالا اگر بخواهی اولین فرزند امام حسین علیه‏السلام را بهتر بشناسی کافی است از زبان معاویه علیه الهاویه بشنوی که در وصف او سخن‌سرایی می‏کند.

ابوالفرج اصفهانی از مغیره روایت کرد: روزی معاویه بن ابی سفیان به اطرافیان و هم نشینان خود گفت: به نظر شما سزاوارترین و شایسته ترین فرد امت به امر خلافت کیست؟ اطرافیان گفتند: جز تو کسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی شناسیم! معاویه گفت: این چنین نیست. "اولی الناس بهذاالامرعلی بن الحسین بن علی جده رسول الله و ضیه شجاعه بنی هاشم و سخاه بنی امیه ورهو ثقیف" شایسته ترین افراد برای امر حکومت علی اکبر فرزند امام حسین  علیه‏السلام  است که جدش رسول خدا(ص) است و در شجاعت بنی هاشم سخاوت بنی امیه و زیبایی قبیله ثقیف را در خود جمع کرده است .

منبع :

الارشاد، ص 458


 بسم الله الرحمن الرحیم 


امام زمان (عج) ، بئر معطّله


علىّ بن ابراهیم قمى‏ رحمه الله در تفسیرش از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که آن حضرت فرمود:


 مقصود از «بئر معطّله» - یعنى چاه پر آبى که تعطیل مانده و از آن بهره ‏بردارى نمى ‏شود - در آیه شریفه «وَبِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَشیدٍ»( سوره حج ، آیه 45 ) ، حضرت مهدى (عج) است.


منابع :


 تفسیر قمى : 85/2 ، فرموده است : «بِئْر مُعَطَّلَة» یعنى چاهى که از آن آب کشیده نشود و مقصود از آن امامى است که غایب گشته و از علم او بهره ‏بردارى نمى‏ شود . «تفسیر برهان : 96/3 ح6 به نقل از تفسیر قمى» .



بسم الله الرحمن الرحیم


اعیاد شعبانیه مبارک باد


حدیث مشهورى است از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم که فرموده است :

 إنّ للحسین علیه السلام فی بواطن المؤمنین معرفة مکتومة.(1)

 همانا در نهان مردم باایمان معرفت و شناختى نسبت به امام حسین علیه السلام نهفته است .

برسى رحمه الله در کتاب «مشارق الأنوار» روایت کرده است که :

    مردى به حضرت علىّ بن الحسین علیه السلام عرض کرد : به چه علّت ما بر دشمنان خود برترى داریم در حالیکه در میان آنها کسانى هستند که زیباتر از ما هستند ؟

    امام علیه السلام به او فرمود :

 أتحبّ أن ترى فضلک علیهم؟

 دوست دارى برترى خود را بر آنها ببینى ؟

 عرض کرد : بلى ، امام علیه السلام دست خود را بر چهره او کشید و فرمود : نگاه کن .

    وقتى آن مرد نگاه کرد پریشان و مضطرب شد و عرض کرد : فداى شما شوم مرا به حال اوّل برگردان ، من در این مسجد جز خرس و میمون و سگ نمى ‏بینم . امام علیه السلام دوباره دست مبارک خود را بر چهره او کشید ، و او به حال اوّل برگشت . (2)


شخصی در کربلا مرقد مطهر امام حسین را روزی چند بار زیارت می کرد، ولی مرقد مطهر حضرت عباس را هفته ای یا چند روزی یک بار زیارت می کرد، در عالم خواب حضرت فاطمه زهرا را دید که از او روی برگرداند علت آن را پرسید، حضرت فرمودند: چرا از زیارت فرزندم دوری می کنی؟ او عرض کرد: روزی سه بار فرزندت را زیارت کردم . حضرت فرمودند: آری تو مرقد حسینم را زیارت می کنی، ولی مرقد فرزندم عباس را جز اندک زیارت نمی کنی. [3]

 
منابع :

1) الخرائج : 842/2 ضمن ح 60 ، بحار الأنوار : 271/43 ضمن ح 39 ، معالى السبطین : 41 .

2) مشارق الأنوار: 89 ، بحار الأنوار : 49/46.

3) کبریت الاحمر، ص 166.

بسم الله الرحمن الرحیم


پاداش زیارت قبر امام حسین علیه السلام


شیخ صدوق قدس سره در کتاب «امالى» از عبداللَّه بن فضل روایت کرده است که گفت : نزد امام صادق علیه السلام بودم که مردى از اهل طوس وارد شد و از آن حضرت سئوال کرد : اى فرزند رسول خدا ! کسى که قبر مبارک امام حسین علیه السلام را زیارت کند چه پاداشى خواهد داشت ؟

    امام علیه السلام به او فرمود :

 یا طوسی؛ من زار قبر أبی عبداللَّه الحسین بن علیّ علیهما السلام وهو یعلم أنّه إمام من اللَّه مفترض الطاعة على العباد غفر اللَّه له ما تقدّم من ذنبه وما تأخّر وقبل شفاعته فی سبعین مذنباً، ولم یسأل اللَّه عزّوجلّ عند قبره حاجة إلّا قضاها له... .

 اى طوسى ! کسى که به زیارت قبر اباعبداللَّه الحسین علیه السلام برود و او را بشناسد که امام واجب الإطاعه است یعنى خداوند بر همه بندگان واجب کرده که از او فرمانبردارى کنند ، خدا گناهان گذشته و آینده او را مى ‏آمرزد ، و شفاعت او را در مورد هفتاد گنه‏کار مى‏ پذیرد ، و در کنار آن قبر مبارک حاجتى را از خدا درخواست نمى‏ کند مگر آنکه براى او برآورده مى‏ کند... .

    مؤلّف رحمه الله گوید : اینکه در حدیث مى‏ فرماید : «خدا گناهانى را که در آینده ، زائر امام حسین علیه السلام مرتکب شود مى‏ آمرزد» معنایش اینستکه توفیق توبه کردن به او مرحمت مى‏ کند و عاقبتش را نیکو مى‏ گرداند ، تا اجازه و رخصت در ارتکاب گناه که از نظر عقلى قبیح است لازم نیاید .


منبع :

امالى صدوق : 684 ح 11 مجلس 86 ، بحار الأنوار : 23/101 ح 15 .


بسم الله الرحمن الرحیم


فضائل امام رضا علیه السلام


شیخ صدوق قدس سره در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از مفضّل نقل مى‏ کند که گفت : خدمت حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام رسیدم آن حضرت فرزندش على علیه السلام را به دامن گرفته بود ، مى‏ بوسید و زبانش را مى‏ مکید ، گاهى بر شانه مى ‏گذاشت و گاهى در بر مى‏ گرفت و مى ‏فرمود :

 بأبی أنت واُمّی ما أطیب ریحک، وأطهر خلقک، وأبین فضلک .

 پدر و مادرم فداى تو ، چقدر نیکو و معطّر است بوى تو ، و چه پاکیزه است اخلاق تو ، و چه روشن و ظاهر است برترى و فضیلت تو .

عرض کردم : فدایت شوم ، به قدرى این فرزندت را دوست دارم و محبّت او در دلم قرار گرفته است که هیچ کسى را جز خودت آن قدر دوست ندارم .

 به من فرمود : اى مفضّل ! مقام و منزلت او نسبت به من مانند مقام و منزلت من نسبت به پدرم مى‏ باشد «ذُرّیَّةٌ بَعْضُها مِنْ بَعْض وَاللَّه سَمیعٌ عَلیمٌ»(سوره آل عمران ، آیه 34) . «ذریّه‏ اى هستند که بعضى از آنها از بعضى دیگر فضائل و کمالات را به ارث مى ‏برند ، و خداوند شنوا و دانا است» .

 عرض کردم : آیا او بعد از شما امام و پیشوا و فرمانروا است ؟

 فرمود : نعم ، من أطاعه رشد ومن عصاه کفر .

 بلى ، هر که او را اطاعت کند راه را یافته و به سعادت رسیده است ، و هر که او را نافرمانى کند بى ‏راهه رفته و کافر گشته است .


منابع :


عیون اخبار الرضا علیه السلام: 26/1 ح 28، بحار الأنوار : 20/49 ح 26.



بسم الله الرحمن الرحیم


فضائل امام حسن عسکری علیه السلام


قطب الدین راوندى ‏رحمه الله در کتاب «خرائج» مى‏ نویسد: از محمّد بن عبداللَّه روایت شده است که گفت:

    امام عسکرى علیه السلام در حالى که طفل خردسالى بود میان چاه افتاد و پدر بزرگوارش حضرت هادى علیه السلام مشغول نماز خواندن بود و زنها از ترس فریاد مى ‏زدند. همینکه امام علیه السلام از نماز فازغ شد به آنها فرمود:

 چیزى نیست، چرا فریاد مى ‏زنید!

    سپس اشاره ‏اى فرمود و آب چاه بالا آمد بطورى که تا لبه چاه رسید، و همگى دیدند که ابو محمّد یعنى امام عسکرى علیه السلام روى آب نشسته و با آب بازى مى ‏کند.


منابع :


الخرائج: 451/1 ذیل ح 36، بحار الأنوار : 274/50 ح 45.

بسم الله الرحمن الرحیم


شفاعت پیامبر (ص) در روز قیامت به واسطه دوستی با اهل بیت (ع)


شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «خصال» از حضرت رضا علیه السلام، از پدران ‏بزرگوارش: نقل کرده که پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم فرموده است:

أربعة أنا الشفیع لهم یوم القیامة ولو آتونی بذنوب أهل الأرض: المعین‏ لأهل بیتی، والقاضی لهم حوائجهم عند ما اضطرّوا إلیه، والمحبّ لهم بقلبه‏ ولسانه، والدافع عنهم بیده.

فرداى قیامت براى چهار گروه شفاعت خواهم کرد گرچه با گناهان اهل زمین بر من‏ وارد شوند: آنان که به اهل بیت من کمک کرده اند، و کسانى که هنگام احتیاج حوائج آنها را برآورده کرده اند، و آنها که به قلب و زبان خود با اهل بیت من دوستى کرده اند، و کسانى که ‏از ایشان با نیروى خود دفاع نموده و آنها را حمایت کرده اند.


منابع :


الخصال: 196/1 ح 1، صحیفة الرضا علیه السلام: 2، بحار الأنوار: 225/96 ح 24، عیون اخبار الرضا علیه السلام: 253/1، امالى طوسى: 376/1، بحار الأنوار: 220/96 ح 10، بشارة المصطفى:  17 (با اندکى اختلاف)، بحار الأنوار:123/68 ح 51 و ص 135 ح 70.

بسم الله الرحمن الرحیم 


معجزه امام موسی بن جعفر علیه السلام


 ابن شهراشوب در کتاب «مناقب» از علىّ بن یقطین نقل کرده است که گفت : هارون مردى را طلب کرد که امر حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام را باطل کند و آن حضرت را ساکت نماید و در میان مجلس شرمنده سازد .


    آنگاه مجلسى را تشکیل داد و افسونگرى براى او آماده کردند ، سفره که گسترانیدند ، آن شخص حیله ‏اى بر نان بکار برد بطوریکه وقتى خادم حضرت مى‏ خواست نان بردارد بالا مى‏ پرید ، و هارون با این عمل اظهار خوشحالى و سرور مى ‏کرد و مى‏ خندید .


    امام کاظم علیه السلام که این صحنه را مشاهده کرد سر بلند کرد و به عکس شیرى که بر پرده ‏اى کشیده شده بود اشاره نمود و فرمود :


 یا أسد اللَّه خذ عدوّ اللَّه. اى شیر خدا ! دشمن خدا را بگیر .


    به محض صدور این فرمان ، آن صورت به شکل شیرى بسیار قوى ظاهر گردید و آن مرد افسونگر را درید ، هارون و ندیمان او غش کردند و با صورت بر زمین افتادند و از وحشت و هراسى که به آنها دست داد عقل از سر آنها پرید ، و چون بعد از مدّتى بهوش آمدند هارون به حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام عرض کرد : از تو درخواست مى‏ کنم بحقّ من بر تو از این صورت درخواست کنى که این مرد را برگرداند .


    امام علیه السلام فرمود : إن کانت عصا موسى ردّت ما ابتلعته من حبال القوم وعصیّهم، فإنّ هذه الصورة تردّ ما ابتلعته من هذا الرجل .


 اگر عصاى موسى آن ریسمان‏ هاى ساحران را که بلعید برگردانیده بود این صورت هم این مردى را که بلعیده برمى‏ گرداند .


    و آن مؤثّرترین چیز در به هوش آمدن او بود .


منابع:

مناقب ابن شهراشوب: 299/4، بحار الأنوار : 41/48 ح 17، عیون اخبار الرضا علیه السلام: 78/1 ح1، امالى صدوق : 212 ح 20 مجلس 29 .


بسم الله الرحمن الرحیم


امیرالمومنین ما کجا و خلیفه اهل بدعت کجا


می گوید: آنگاه اهل خیبر را محاصره کردیم، و این محاصره آنقدر طول کشید که دچار مخمصه شدیدی شدیم، و سپس خدای تعالی آنجا را برای ما فتح کرد، و آن چنین بودکه رسول خدا(ص)لوای جنگ را به دست عمر بن خطاب داد، وعده ای از لشکر با او قیام نموده جلو لشکر خیبر رفتند، ولی چیزی نگذشت که عمر وهمراهیانش فرار کرده نزد رسول خدا(ص)برگشتند، در حالی که اوهمراهیان خود را می ترسانید و همراهیانش او را می ترساندند، و رسول خدا(ص)دچار درد شقیقه شد، و از خیمه بیرون نیامد، و فرمود: وقتی سرم خوب شد بیرون خواهم آمد.بعد پرسید: مردم با خیبر چه کردند؟جریان عمر را برایش گفتند فرمود: فردا حتماپرچم جنگ را به مردی می دهم که خدا و رسولش را دوست می دارد، و خدا و رسول او، وی رادوست می دارند، مردی حمله ور که هرگز پا به فرار نگذاشته، و از صف دشمن برنمی گردد تاخدا خیبر را به دست او فتح کند (1).

رسول خدا(ص)فرمود: علی ابن ابی طالب کجاست؟عرضه داشتند یا رسول الله او درد چشم کرده.فرمود: بفرستید بیاید.رفتند و آن جناب را آوردند.
حضرت آب دهان خود را به دیدگان علی(ع)مالید، و در دم بهبودی یافت، به طوری که گوئی اصلا درد چشم نداشت، آنگاه رایت را به وی داد.علی(ع)پرسید: یارسول الله!با آنان قتال کنم تا مانند ما مسلمان شوند؟فرمود: بدون هیچ درنگی پیش روی کن تا به درون قلعه شان درآئی، آنگاه در آنجا به اسلام دعوتشان کن، و حقوقی را که خدا به گردنشان دارد برایشان بیان کن، برای اینکه به خدا سوگند اگر خدای تعالی یک مرد را به دست تو هدایت کند برای تو بهتر است از اینکه نعمت های مادی و گرانبها داشته باشی.

سلمه می گوید: از لشکر دشمن مرحب بیرون شد، در حالی که رجز می خواند، ومی گفت: "قد لمت خیبر انی مرحب..."، و از بین لشکر اسلام علی(ع)به هماوردیش رفت در حالی که می سرود:

انا الذی سمتنی امی حیدره کلیث غابات کریه المنظره اوفیهم بالصاع کیل السندره (2)

آنگاه از همان گرد راه با یک ضربت فرق سر مرحب را شکافت و به خاک هلاکتش انداخت و خیبر به دستش فتح شد (3).

این روایت را مسلم (4) هم در صحیح خود آورده.


با توجه به مطلب قبل


پی نوشت :


1) مجمع البیان، ج 9، ص 119.

2) من همانم که مادرم نامم را حیدر گذاشت، من چون شیر جنگلم که دیدنش وحشت است، وضربت من مانند کیل سندره که احتیاج به دو بار وزن کردن ندارد احتیاج به تکرار ندارد.

3) صحیح بخاری، ج 5، ص 171 و مجمع البیان، ج 9، ص 120.

4) صحیح مسلم، ج 5، ص 178.