زیارت قبر امام رضا علیهم السلام و برطرف شدن غم و غصه

بسم الله الرحمن الرحیم

زیارت قبر امام رضا علیهم السلام و برطرف شدن غم و غصه 

 حاکم خراسان صاحب کتاب «المقتفى» گفته است: در مشهد حضرت رضا علیه السلام خوابیده بودم در عالم خواب دیدم فرشته ‏اى که لباس سبزى پوشیده بود از آسمان فرود آمد و بر دیوار قبر شریف آن حضرت دو بیت شعر نوشت که آن را حفظ کردم وآن دو بیت این است:

 من سرّه أن یرى قبراً برؤیته

 یفرّج اللَّه عمّن زاره کربه

 فلیأت ذا القبر إنّ اللَّه أسکنه

 سلالة من رسول‏اللَّه منتجبة(27)

 هر کس دوست دارد قبرى را ببیند که با دیدن آن ، خداوند از زائرش غم و غصّه را برطرف مى ‏کند .

 باید کنار این قبر مبارک آید که خداوند فرزندى از رسول برگزیده خود را در آن ساکن نموده است .

منابع :

دار السلام: 37/2، بحار الأنوار : 337/49 ح 17. و در ص 328 ح 4 از «عیون اخبار الرضا علیه السلام» قصّه مردى از اهل مصر را نقل مى ‏کند که به قصد زیارت حضرت رضا علیه السلام روانه طوس مى‏ شود - تا آنجا که مى‏ گوید : - سر خود را بر روى زانو نهاده بود تا استراحت کند ، هنگامى که سر برداشت مشاهده کرد که در دیوار مقابل خود این دو بیت نوشته شده است . (شیخ حرّ عاملى رحمه الله نیز آن را در کتاب إثبات الهداة: 286/3 ح 107 از عیون اخبار الرضا علیه السلام نقل کرده است).

    حاج شیخ على اکبر مروج الاسلام رحمه الله در کتاب «کرامات رضویّه ج 1 ص 266» قصه جالب دیگرى براى این دو بیت از شیخ صدوق رحمه الله و در ص 269 قصّه جالبى براى دو بیت دیگر که خیلى مشابه این قصه است نقل کرده است، به آنجا مراجعه شود .

مقصود قد قامت الصلاة

بسم الله الرحمن الرحیم

مقصود قد قامت الصلاة

 علاّمه مجلسى‏ رحمه الله در کتاب «بحار الأنوار» به نقل از خطّ شهید قدس سره از امام صادق‏ علیه السلام روایت نموده است که فرمود: مقصود از «قد قامت الصلاة» «نماز برپا گردید» قیام قائم ‏علیه السلام است.

منابع :

 بحار الأنوار : 149/51.

    یعنى : با قیام آن حضرت نماز به معناى صحیح آن برپا مى‏ گردد، و شاید منظور این باشد که وقت قیام و برخاستن به یاد قیام پرشکوه آن حضرت باشیم و آرزوى شرکت کردن در نمازى را که به امامت آن بزرگوار برپا مى‏ گردد داشته باشیم، و براى رسیدن به آن دوران باعظمت قبل از شروع نماز خود دعا کنیم .

ان الحسین علیه السلام مصباح الهدی و سفینة النجاة

بسم الله الرحمن الرحیم

ان الحسین علیه السلام مصباح الهدی و سفینة النجاة

شیخ صدوق رحمه الله در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از امام حسین علیه السلام نقل کرده است که فرمود :

 خدمت رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم رسیدم و نزد آن حضرت ابىّ بن کعب بود ، رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم به من فرمود : مرحباً بک یا أبا عبداللَّه، یا زین السماوات والأرضین .

 خوش آمدى اى ابا عبداللَّه ! اى زینت بخش آسمانها و زمین .

 ابىّ بن کعب عرض کرد : اى رسول خدا ! چگونه ممکن است کسى غیر از شما زینت ‏بخش آسمانها و زمین باشد ؟ فرمود :

 یا اُبیّ، والّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً إنّ الحسین بن علیّ‏علیهما السلام فی السماء أکبر منه فی الأرض، وإنّه لمکتوبٌ عن یمین عرش اللَّه: «حسین مصباح هدى و سفینة نجاة» .

 اى اُبى ! سوگند به آن کسى که مرا به رسالت برانگیخت ، حسین بن على علیهما السلام در آسمان جلوه بیشترى دارد و از عظمت والاترى برخوردار است ، و اهل آسمان او را بهتر از اهل زمین مى‏ شناسند و احترام مى‏ گذارند ، و در طرف راست عرش الهى نوشته شده است : «حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتى نجات است» .

منابع :

 عیون اخبار الرضاعلیه السلام: 59/1 ح 29، بحار الأنوار : 184/94 ح1، وج : 204/36 ح 8 به نقل از کمال الدین: 264/1 ح 11، اعلام الورى: 400، مدینة المعاجز: 51/4 ح 133، منتخب: 197 و در آن عبارت آخر حدیث اینگونه است : «إنّ الحسین مصباح الهدى وسفینة النجاة».

نور ائمه اطهار علیهم السلام قبل از آفرینش مخلوقات

بسم الله الرحمن الرحیم

 نور ائمه اطهار علیه السلام قبل از آفرینش مخلوقات

ابن بابویه رحمه الله از ابو حمزه نقل کرده است که گفت: از امام سجّاد علیه السلام‏ شنیدم که فرمود:

إنّ اللَّه تبارک وتعالى خلق محمّداً صلى الله علیه وآله وسلم وعلیّاً علیه السلام والأئمّة الأحد عشر علیهم السلام من ‏نور عظمته أرواحاً فی ضیاء نوره، یعبدونه قبل خلق الخلق، یسبّحون اللَّه ‏عزّوجلّ ویقدّسونه، وهم الأئمّة الهادیة من آل محمّد علیهم السلام.

خداوند تبارک و تعالى حضرت محمّد صلى الله علیه وآله وسلم و على علیه السلام و یازده امام بعد از آن حضرت‏ را از نور عظمت خود آفرید در حالى که ارواح بودند، و در پرتو نور پروردگار قبل ازآفرینش مخلوقات او را عبادت مى‏ کردند، تسبیح خدا و تقدیس او مى ‏نمودند و آنها هستند که پیشوایان هدایت کننده از آل محمّد علیهم السلام هستند.

منابع :

کمال الدین: 318 ح 1، بحار الأنوار: 23/15 ح 39 و 15/25 ح 28.

حی علی خیر العمل

بسم الله الرحمن الرحیم

حَیِّ عَلی خَیرِ العَمل

 محدّث نورى رحمه الله در کتاب «مستدرک» مى‏ گوید :

    روایت شده است که از امام صادق علیه السلام سئوال شد : معناى «حیّ على خیر العمل» «به بهترین اعمال روى آورید» چیست و کدام عمل است ؟ فرمود :

 خیر العمل : الولایة.

 بهترین عمل ولایت ما اهل بیت است .

 و در روایت دیگرى فرموده ‏اند :

 برّ فاطمة وولدهاعلیهم السلام.

 بهترین عمل، نیکى و احسان به حضرت فاطمه‏ علیها السلام و فرزندان اوعلیهم السلام است.

منابع :

 مستدرک: 70/4 سطر 4 به نقل از معانی الأخبار: 38 ح1، التوحید: 241 ح2، مناقب ابن شهراشوب: 326/3، بحار الأنوار : 44/43 ح 44.

شمایل امام زمان (عج) در کلام امیرالمومنین علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم 

شمایل امام زمان (عج) در کلام امیرالمومنین علیهم السلام

 نعمانى ‏رحمه الله در کتاب «غیبت» روایت کرده است که: امیرالمؤمنین على علیه السلام نگاهى به فرزندش امام حسین علیه السلام کرد و فرمود:

 این فرزندم سیّد و سرور قوم است همان طور که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم او را سیّد نامیده است، خداوند از نسل او فرزندى به دنیا آورد که همنام پیغمبر اکرم ‏صلى الله علیه وآله وسلم است و از نظر شکل ، شمایل ، خلق و خوى به او شباهت دارد، و در هنگام غفلت مردم ، وقتى که از حق و حقیقت اثرى نمانده ، و ظلم و ستم آشکار شده باشد خروج خواهد کرد ، و به خدا سوگند اگر خروج نکند او را گردن مى‏زنند.

 یفرح بخروجه أهل السماوات وسکّانها، وهو رجل أجلى الجبین، أقنى الأنف، ضخم البطن، ازیل الفخذین، بفخذه الیمنى شامة، أفلج الثنایا، یملأ الأرض عدلاً کما ملئت ظلماً وجوراً.

 اهل آسمان‏ها و ساکنان آنها با ظهور او شادمان شوند، پیشانى او باز، بینى‏ اش کشیده و باریک، شکمش فربه و ران‏هاى او عریض است ، بر روى ران راستش خال و علامتى است، و دندان‏هاى مبارکش جدا از هم است و او زمین را پر از عدل و داد کند همان طور که از جور و ستم پر شده باشد.

منابع :

غیبة نعمانى : 214، بحار الأنوار : 39/51 ح 19، إثبات الهداة: 538/3 ح 493.

یعسوب الدین

بسم الله الرحمن الرحیم

یعسوب الدین 

در اصل رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «یا علیّ انّک سیّدالمسلمین و یعسوبُ المؤمنین و امام المتقین و قائد الغُرّ المحجّلین».(1)

ابن ابی الحدید در شرح کلام امیرالمومنین که فرمود: «انا یعسوب المؤمنین والمال یعسوب الفجار» گوید: این کلمه را رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آن حضرت فرموده یک دفعه به لفظ: «انت یعسوب الدین» و یکدفعه به لفظ «انت یعسوب المؤمنین» هر دو به یک معنی برمی گردد گویا او را رئیس مؤمنین و سید آن‌ها قرار داده است.(2)

نگارنده گوید: «گویا» درست نیست بلکه آن حضرت با این کلام او را رهبر مؤمنان قرار داده است نظیر لقب امیرالمؤمنین که به او داد و در مقدمه شرح خویش گفته: در اخبار اهل حدیث کلامی درباره علی علیه‌السلام از رسول الله صلی الله علیه و آله نقل شده که معنای امیرالمؤمنین می دهد و آن این که فرمود: «اَنتَ یعسوب الدین والمال یعسوب الظّلمَة» و در روایت دیگری «هذا یعسوب الدین» این دو روایت را احمد بن حنبل در مسند خود و ابونعیم در حلیة الاولیاء نقل کرده است.(3)

ناگفته نماند: این منقبت از مناقب منحصر به فرد امام و از دلائل خلافت اوست.

منابع :

1_ در بحارالانوار، ج38، ص126-166، حدود ده روایت از شیعه و اهل سنت در این رابطه نقل شده است.

2_ شرح ابن ابی الحدید، ج19، ص224، ذیل حکمت 322.

3_ شرح ابن ابی الحدید، ج1، ص12، مقدمه، کنزل العمال هامش مسند احمد.

ائمه اطهار علیهم السلام وجه الله هستند

بسم الله الرحمن الرحیم

ائمه اطهار علیهم السلام وجه الله هستند

 برسى رحمه الله در کتاب «مشارق الأنوار» نقل کرده است: امیر المؤمنین علیه السلام به رمیله - که یکى از شیعیان‏ خاصّ آن حضرت است و مریض شده بود - فرمود:

اى رمیله ؛ دچار تب شدیدى شدى سپس مقدارى سبکى احساس کردى و به مسجد براى نماز آمدى ؟

گفت: بلى اى سرور من ؛ از کجا دانستى ؟ فرمود:

یا رمیلة؛ ما من مؤمن ولا مؤمنة یمرض إلّا مرضنا لمرضه، ولا حزن إلّا حزنّا لحزنه، ولا دعا إلّا آمنّا لدعائه،ولا سکت إلّا دعونا له، ولامؤمن ولامؤمنة فی المشارق والمغارب إلّا ونحن معه.

اى رمیله ؛ زن و مرد مؤمنى نیست که مریض شود مگر اینکه ما به خاطر مریضى او مریض مى‏ شویم، و هرگاه محزون گردد مابه خاطر حزن او محزون مى‏ شویم، و هر زمان دعا کند ما به دعاى او آمین مى‏ گوئیم، و وقتى ساکت باشد ما براى او دعا مى‏ کنیم، و هر کجا در مشرق و مغرب مرد و زن مؤمنى باشد ما با او هستیم.(1)

مؤلّف رحمه الله گوید: فرمایش پروردگار «أیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه»(2) »به هر طرف روى آورید آنجا وجه خداست»، مطلبى را که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود تأیید مى‏ کند ؛ زیرا در روایات بسیار زیادى فرموده اند که مقصود از وجه‏ خدا ائمّه علیهم السلام هستند و در مورد پیغمبر و امیرالمؤمنین علیهما السلام نیز روایات خاصّى وارد شده است.(3)

و وجه بودن ایشان یا به خاطر این است که آنها صاحب وجاهت و آبرو و مرتبه اند نزد خداوند، و یا به خاطر آن‏است که آنها جهتى هستند که خداوند امر فرموده مردم به آن جهت توجّه کنند و روى آورند، و توجّه به خدا ممکن نیست مگر به سبب توجّه به ایشان، و از کسى عملى پذیرفته نمى‏ شود مگر با ولایت این بزرگواران.

منابع :

1) مشارق الأنوار: 77، بحار الأنوار: 154/26 ح 43 و 140/26 ح 11 (با کمى اختلاف) به نقل از بصائر الدرجات: 259 ح 1، مدینة المعاجز: 175/2 و176 ح 479 و 480.

2) سوره بقره، آیه 115.  

3) براى اطّلاع بیشتر به بحار الأنوار: 191/24 باب 53 (که ائمّه علیهم السلام جنب اللَّه و وجه اللَّه هستند) مراجعه کنید.

بخشیدن تمام اموال در راه خدا

بسم الله الرحمن الرحیم 

بخشیدن تمام اموال در راه خدا

ابن شهر آشوب می نویسد:امام رضا (ع) در روز عرفه در خراسان، تمام اموال خود را در راه خدا بخشید «فضل بن سهل» گفت: این گونه بخشش زیان آور است. فرمود: نه، بلکه سودآور است. هرگز آنچه را که موجب اجر و پاداش اخروی است غرامت مشمار.

منبع:

مناقب، ج 4، ص 360.

جدال درباره زمان ظهور = گمراهی

 بسم الله الرحمن الرحیم

جدال درباره زمان ظهور = گمراهی

 طبق روایاتى که وارد شده مراد از «ساعة» - در این آیات : «یَسْئَلُونَکَ عَنِ الساعَة»(1) «از تو درباره آن ساعت مى‏ پرسند» ،«وَعِنْدَهُ عِلْمُ الساعَة»(2) «علم به آن ساعت نزد او است» ، «وَما یُدْریکَ لَعَلّ الساعَة»(3) «و تو چه مى‏ دانى شاید آن ساعت موقعش نزدیک باشد» ، و «الَّذینَ یُمارُونَ فِی الساعَة»(4) «کسانى که درباره آن ساعت جدال مى‏ کنند هر آینه در گمراهى دور و درازى هستند» - وجود مقدّس حضرت مهدى ارواحنا فداه و ظهور شریف آن حضرت است .(5)

منابع :

1) سوره أعراف ، آیه 187 ؛ سوره نازعات ، آیه 2

2) سوره زخرف ، آیه 85 .

3) سوره أحزاب ، آیه 63 ؛ سوره شورى ، آیه 4.

4)  سوره شورى ، آیه 18 .

5) بحار الأنوار : 1/53 ح 6.