یعسوب الدین

بسم الله الرحمن الرحیم

یعسوب الدین 

در اصل رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «یا علیّ انّک سیّدالمسلمین و یعسوبُ المؤمنین و امام المتقین و قائد الغُرّ المحجّلین».(1)

ابن ابی الحدید در شرح کلام امیرالمومنین که فرمود: «انا یعسوب المؤمنین والمال یعسوب الفجار» گوید: این کلمه را رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آن حضرت فرموده یک دفعه به لفظ: «انت یعسوب الدین» و یکدفعه به لفظ «انت یعسوب المؤمنین» هر دو به یک معنی برمی گردد گویا او را رئیس مؤمنین و سید آن‌ها قرار داده است.(2)

نگارنده گوید: «گویا» درست نیست بلکه آن حضرت با این کلام او را رهبر مؤمنان قرار داده است نظیر لقب امیرالمؤمنین که به او داد و در مقدمه شرح خویش گفته: در اخبار اهل حدیث کلامی درباره علی علیه‌السلام از رسول الله صلی الله علیه و آله نقل شده که معنای امیرالمؤمنین می دهد و آن این که فرمود: «اَنتَ یعسوب الدین والمال یعسوب الظّلمَة» و در روایت دیگری «هذا یعسوب الدین» این دو روایت را احمد بن حنبل در مسند خود و ابونعیم در حلیة الاولیاء نقل کرده است.(3)

ناگفته نماند: این منقبت از مناقب منحصر به فرد امام و از دلائل خلافت اوست.

منابع :

1_ در بحارالانوار، ج38، ص126-166، حدود ده روایت از شیعه و اهل سنت در این رابطه نقل شده است.

2_ شرح ابن ابی الحدید، ج19، ص224، ذیل حکمت 322.

3_ شرح ابن ابی الحدید، ج1، ص12، مقدمه، کنزل العمال هامش مسند احمد.

ائمه اطهار علیهم السلام وجه الله هستند

بسم الله الرحمن الرحیم

ائمه اطهار علیهم السلام وجه الله هستند

 برسى رحمه الله در کتاب «مشارق الأنوار» نقل کرده است: امیر المؤمنین علیه السلام به رمیله - که یکى از شیعیان‏ خاصّ آن حضرت است و مریض شده بود - فرمود:

اى رمیله ؛ دچار تب شدیدى شدى سپس مقدارى سبکى احساس کردى و به مسجد براى نماز آمدى ؟

گفت: بلى اى سرور من ؛ از کجا دانستى ؟ فرمود:

یا رمیلة؛ ما من مؤمن ولا مؤمنة یمرض إلّا مرضنا لمرضه، ولا حزن إلّا حزنّا لحزنه، ولا دعا إلّا آمنّا لدعائه،ولا سکت إلّا دعونا له، ولامؤمن ولامؤمنة فی المشارق والمغارب إلّا ونحن معه.

اى رمیله ؛ زن و مرد مؤمنى نیست که مریض شود مگر اینکه ما به خاطر مریضى او مریض مى‏ شویم، و هرگاه محزون گردد مابه خاطر حزن او محزون مى‏ شویم، و هر زمان دعا کند ما به دعاى او آمین مى‏ گوئیم، و وقتى ساکت باشد ما براى او دعا مى‏ کنیم، و هر کجا در مشرق و مغرب مرد و زن مؤمنى باشد ما با او هستیم.(1)

مؤلّف رحمه الله گوید: فرمایش پروردگار «أیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه»(2) »به هر طرف روى آورید آنجا وجه خداست»، مطلبى را که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود تأیید مى‏ کند ؛ زیرا در روایات بسیار زیادى فرموده اند که مقصود از وجه‏ خدا ائمّه علیهم السلام هستند و در مورد پیغمبر و امیرالمؤمنین علیهما السلام نیز روایات خاصّى وارد شده است.(3)

و وجه بودن ایشان یا به خاطر این است که آنها صاحب وجاهت و آبرو و مرتبه اند نزد خداوند، و یا به خاطر آن‏است که آنها جهتى هستند که خداوند امر فرموده مردم به آن جهت توجّه کنند و روى آورند، و توجّه به خدا ممکن نیست مگر به سبب توجّه به ایشان، و از کسى عملى پذیرفته نمى‏ شود مگر با ولایت این بزرگواران.

منابع :

1) مشارق الأنوار: 77، بحار الأنوار: 154/26 ح 43 و 140/26 ح 11 (با کمى اختلاف) به نقل از بصائر الدرجات: 259 ح 1، مدینة المعاجز: 175/2 و176 ح 479 و 480.

2) سوره بقره، آیه 115.  

3) براى اطّلاع بیشتر به بحار الأنوار: 191/24 باب 53 (که ائمّه علیهم السلام جنب اللَّه و وجه اللَّه هستند) مراجعه کنید.

بخشیدن تمام اموال در راه خدا

بسم الله الرحمن الرحیم 

بخشیدن تمام اموال در راه خدا

ابن شهر آشوب می نویسد:امام رضا (ع) در روز عرفه در خراسان، تمام اموال خود را در راه خدا بخشید «فضل بن سهل» گفت: این گونه بخشش زیان آور است. فرمود: نه، بلکه سودآور است. هرگز آنچه را که موجب اجر و پاداش اخروی است غرامت مشمار.

منبع:

مناقب، ج 4، ص 360.

جدال درباره زمان ظهور = گمراهی

 بسم الله الرحمن الرحیم

جدال درباره زمان ظهور = گمراهی

 طبق روایاتى که وارد شده مراد از «ساعة» - در این آیات : «یَسْئَلُونَکَ عَنِ الساعَة»(1) «از تو درباره آن ساعت مى‏ پرسند» ،«وَعِنْدَهُ عِلْمُ الساعَة»(2) «علم به آن ساعت نزد او است» ، «وَما یُدْریکَ لَعَلّ الساعَة»(3) «و تو چه مى‏ دانى شاید آن ساعت موقعش نزدیک باشد» ، و «الَّذینَ یُمارُونَ فِی الساعَة»(4) «کسانى که درباره آن ساعت جدال مى‏ کنند هر آینه در گمراهى دور و درازى هستند» - وجود مقدّس حضرت مهدى ارواحنا فداه و ظهور شریف آن حضرت است .(5)

منابع :

1) سوره أعراف ، آیه 187 ؛ سوره نازعات ، آیه 2

2) سوره زخرف ، آیه 85 .

3) سوره أحزاب ، آیه 63 ؛ سوره شورى ، آیه 4.

4)  سوره شورى ، آیه 18 .

5) بحار الأنوار : 1/53 ح 6.

حلقه بهشت

بسم الله الرحمن الرحیم

حلقه بهشت 

در همان کتاب از کتاب «مناقب» نقل کرده است که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود:

خداوند پایه و ستونى در بهشت قرار داده که براى اهل آن نور مى ‏دهد همان طور که خورشید براى اهل زمین نورافشانى مى ‏کند و به آن پایه جز على علیه السلام وشیعیان او دسترسى ندارند.

وإنّ حلقة باب الجنّة من یاقوتة حمراء طولها خمسون عاماً على صفائح من ذهب، إذا نقرت طنّت وقالت فی‏طنینها: یا علیّ.

و همانا حلقه در بهشت از یاقوت سرخ است (طول آن مسافت پنجاه سال راه است) که بر روى پهنه اى از طلاست، و وقتى برآن کوبیده مى‏ شود آوازى دارد و مى‏ گوید: یا على(1) . (2)

پی نوشت :

1) مترجم گوید: شاعر چه نیکو سروده است:

یک حلقه به باب جنّت آویزان است

دائم به على على على گویان است

این شاهد آن است که دربست بهشت

مختصّ على و جمله یاران است

و شاعر دیگر گفته است:

با دست ولا درب جنان کوبیدم

از حلقه در نام على بشنیدم

یعنى که خداوند جهان فرماید

دربست جنان را به على بخشیدم

2) مشارق الأنوار: 68، ذیل این حدیث در کتاب امالى صدوق: 684 ح3 مجلس 86، و روضة الواعظین: 111، و مدینة المعاجز: 362/2 ح 606 نقل شده ومجلسى رحمه الله آن را در بحار الأنوار: 122/8 ح 13 از امالى صدوق روایت کرده است، و بین قوسین در آن و در کتاب روضة الواعظین نیست.

سه در بهشت به قم باز میشود

بسم الله الرحمن الرحیم

سه درب بهشت به قم باز میشود

ان للّه حرماً و هو مکه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدینة ألا وان لامیرالمؤمنین علیه السلام حرماً و هو الکوفه الا و انَّ قم الکوفة الصغیرة ألا ان للجنة ثمانیه ابواب ثلاثه منها الی قم تقبض فیها امراة من ولدی اسمها فاطمه بنت موسی علیهاالسلام و تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة با جمعهم

خداوند حرمی دارد که مکه‌است پیامبر حرمی دارد و آن مدینه‌است و حضرت علی حرمی دارد و آن کوفه‌است و قم کوفه کوچک است که از ۸ درب بهشت سه درب آن به قم باز می‌شود - زنی از فرزندان من در قم از دنیا می‌رود که اسمش فاطمه دختر موسی است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت می‌شوند .

منابع :

 بحار ج ۴۸ صفحه ۳۰۷

امام رضا علیهم السلام ، امام مهربان

بسم الله الرحمن الرحیم

امام رضا علیه السلام ، امام مهربان

در زیارت جوادیّه که از حضرت جواد براى پدر بزرگوارش سلام اللَّه علیهما نقل شده اینگونه درود مى ‏فرستیم :

 السلام علیک أیّها الإمام الرؤف .(1)

 درود بر تو اى امام مهربان .

    و خداوند او را «رضا» نامیده است ؛ زیرا او برگزیده و پسندیده خداوند تبارک و تعالى در آسمانش ، و برگزیده رسول او و امامان بعد از او در زمینش مى‏ باشد و همگى از او خشنودند ، و به این لقب اختصاص یافته است چون همانطور که دوستانش از او خشنودند ، مخالفین او هم از آن حضرت راضى و خشنود بوده ‏اند .(2) 

منابع :

1) بحار الأنوار: 55/102 سطر 7، صحیفه رضویّه : 501 .

2) مناقب ابن شهراشوب: 367/4 سطر 2، بحار الأنوار : 10/49

جلال و جبروت قبر حضرت معصومه سلام الله علیها همانند قبر حضرت زهرا سلام الله علیها

بسم الله الرحمن الرحیم

جلال و جبروت قبر حضرت معصومه سلام الله علیها همانند قبر حضرت زهرا سلام الله علیها

مرحوم آیة اللّه سیّدمحمود مرعشی نجفی، پدر بزرگوار آیة اللّه سید شهاب الدین مرعشی (ره) بسیار علاقه مند بود که محل قبر شریف حضرت صدّیقه طاهره سلام الله علیها را به دست آورد. ختم مجرّبی انتخاب کرد و چهل شب به آن پرداخت. شب چهلم پس از به پایان رساندن ختم و توسّل بسیار، استراحت کرد. در عالم رؤیا به محضر مقدّس حضرت باقر علیه السلام و یا امام صادق علیه السلام مشرّف شد.　امام به ایشان فرمودند:«عَلَیْکَ بِکَرِیمَةِ اَهْل ِ الْبَْیت ِ»؛ یعنی به دامان کریمه اهل بیت چنگ بزن.ایشان به گمان این که منظور امام علیه السلام حضرت زهرا سلام الله علیها است، عرض کرد: «قربانت گردم، من این ختم قرآن را برای دانستن محل دقیق قبر شریف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زیارتش مشرّف شوم.» امام فرمود: «منظور من، قبر شریف حضرت معصومه در قم است.» سپس افزود:«به دلیل مصالحی، خداوند میخواهد محل قبر شریف حضرت زهرا سلام الله علیها پنهان بماند؛ از این رو قبر حضرت معصومه سلام الله علیها را تجلّی گاه قبر شریف حضرت زهرا سلام الله علیها قرار داده است.اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتی برای آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه سلام الله علیها داده است.» مرحوم مرعشی نجفی هنگامی که از خواب برخاست، تصمیم گرفت رخت سفر بربندد و به قصد زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها رهسپار ایران شود. وی بیدرنگ آماده سفر شد و همراه خانوادهاش نجف اشرف را به قصد زیارت کریمه اهلبیت ترک کرد.

منبع :

کریمه اهلبیت، ص 43.

کرامت امام حسن مجتبی علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

کرامت امام حسن مجتبی علیه السلام

روایت شده که روزی امام حسن (ع) بر جمعی از مساکین گذشت که پاره‌ای چند از نان خشک ها را بر روی زمین گذاشته ‌اند و می ‌خورند، چون نظر ایشان به آن حضرت افتاد از امام دعوت کردند و حضرت از اسب پیاده شدند و فرمودند:« خدا متکبّران را دوست نمی‌دارد»و با ایشان نشستند و از طعام ایشان تناول کردند و سپس از همه ی مساکین خواستند که برای صرف غذا به خانه ی حضرت بروند و حضرت با غذاهای خوب از ایشان پذیرایی نموده به همه ی آنها لباس­های مناسب هدیه دادند.

منبع :

علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بیروت، 1404 ه.ق، ج  42، ص  213.

شفاعت امام صادق علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

شفاعت امام صادق علیه السلام

شیخ طوسى رحمه الله در کتاب «امالى» روایت کرده است که : سماعة بن مهران بر امام صادق علیه السلام وارد شد ، آن حضرت از او سئوال کرد :

 اى سماعه ! بدترین مردم (از دیدگاه مردم و جامعه) چه کسانى هستند ؟

 عرض کرد : اى فرزند رسول خدا ! ما را بدترین مردم مى‏ شناسند .

 مى‏ گوید : امام صادق علیه السلام که این پاسخ را شنید خشمناک شد بطوریکه چهره مبارکش دگرگون گردید ، سپس او که تکیه داده بود در برابر من نشست و دوباره سئوال فرمود :

 اى سماعه ! مردم بدترین اشخاص را چه کسانى مى ‏دانند ؟

 عرض کردم : بخدا قسم دروغ عرض نکردم اى فرزند رسول خدا ، نزد مردم ما بدترین اشخاص هستیم زیرا آنها ما را کافر و رافضى مى‏ نامند .

 آنگاه امام صادق علیه السلام نگاهى به من کرد و فرمود :

 چگونه خواهید بود وقتى که شما را به طرف بهشت راهنمائى کنند و آنها را به سوى جهنّم برانند ، و چون شما را در دوزخ نبینند آنگاه بگویند :

 «ما لَنا لانَرى رِجالاً کُنّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الأشْرار» (1) .

 «چه شده است کسانى را که بدترین مردم مى ‏دانستیم اکنون اینجا در میان آتش نمى‏ بینیم» .

 یا سماعة بن مهران، إنّه من أساء منکم إساءة مشینا إلى اللَّه تعالى یوم القیامة بأقدامنا فنشفع فیه فنشفّع .

 اى سماعة بن مهران ! اگر یکى از شما گناهى را مرتکب شده باشد ما با پاى خود به درگاه الهى مى‏ رویم و براى او شفاعت مى ‏کنیم ، و خداوند شفاعت ما را درباره او مى ‏پذیرد .

 بخدا قسم ده نفر از شما وارد دوزخ نمى‏ شود ، بخدا قسم پنج نفر از شما وارد دوزخ نمی ‏شود ، بخدا قسم سه نفر از شما وارد دوزخ نمى ‏شود ، بخدا قسم حتّى یک نفر از شما به جهنّم نخواهد رفت ، در درجات بهشت با یکدیگر رقابت کنید ، و دشمنان خود را با داشتن تقوا و پاکدامنى براى همیشه اندوهناک سازید .(2)

منابع :

1) سوره ص ، آیه 62 .

2) امالى طوسى : 295 ح 28 مجلس 11 ، وسائل الشیعه: 197/11 ح 22، تفسیر برهان : 63/4 ح6، بحار الأنوار : 117/68 ح 41 و ج : 259/24 ح 10 به نقل از تأویل الآیات : 507/1 ح 10 .